Vitamine K2 of menachinon (MK) kent vele varianten. Het korte keten MK-4 kan bij de mens uit vitamine K1 worden gevormd en komt voor in dierlijke producten zoals lever. De lange keten vitamine K2-varianten zoals MK-7, MK-8, MK-9, MK-10 en MK-11 zijn van bacteriële oorsprong en komen voor in bepaalde gefermenteerde voedingsmiddelen zoals kaas. Studies met vitamine K2 suppletie vinden de laatste jaren vooral plaats met de MK7 variant uit natto (gefermenteerde soja). Dit komt omdat een firma die deze soort vitamine K2 produceert dergelijke onderzoeken sponsort. Deze onderzoeken hebben wisselende resultaten laten zien. Een onderzoek met een (te) hoge dosering liet een averechts effect zien. In de voeding komt MK 9 echter het meest voor in diverse soorten kaas. Zie Vitamine K2 in kaas en andere melkproducten terwijl in volle melk ook veel MK-11 voorkomt. Ondanks een hoog gehalte verzadigd vet komt gefermenteerde zuivel zoals kaas in vele onderzoeken naar voren als gunstig voor de bloedvaten en de botdichtheid. Magere zuivel zoals magere kwark en magere melk bevat bijna geen vitamine K. Deze vitamine speelt een belangrijke rol in de gezondheid van de botten en van de bloedvaten. Om hier meer duidelijkheid in te krijgen deed men in Noorwegen een klinische studie met twee soorten kaas.
Tag: vitamine K Pagina 1 van 2
Volgens een Nederlands onderzoek is het sterfterisico mogelijk sterk verhoogd als er sprake is van zowel een laag vitamine D als vitamine K gehalte.
Deze studie is een onderdeel van een groot bevolkingsonderzoek dat sinds 1997 in Groningen plaatsvindt. Men kon de gegevens gebruiken van ongeveer 4800 deelnemers die bij aanvang van middelbare leeftijd waren en geen medicijnen gebruikten die het vitamine K gehalte beïnvloeden. Wat betreft vitamine D werd er rekening gehouden met het seizoen dat het bloed werd afgenomen i.v.m. lage vitamine D gehaltes in de winter. Bij 40 % werd een vitamine D tekort (lager dan 50 nmol/L) vastgesteld en bij 29% een vitamine K tekort (dp-ucMGP ? 361). 20 % van de deelnemers hadden een gebrek aan allebei de vitamines. Na ongeveer 14 jaar bleek dat in die categorie de sterfte ongeveer 45% hoger was dan bij de deelnemers die bij aanvang geen ernstig tekort hadden.
Volgens een Nederlands onderzoek hebben in het ziekenhuis opgenomen COVID-19 patiënten erg lage vitamine K gehaltes. Bovendien is het gehalte gerelateerd aan de ernst van de klachten.
Vitamine K is belangrijk voor een goede bloedstolling. Een soort antistollingsmiddelen, de vitamine K antagonisten (acenocoumarol en fenprocoumon), werken doordat ze de werking van vitamine K tegengaan waardoor er minder stollingsfactoren aangemaakt worden en het bloed ‘dunner’ wordt en niet zo makkelijk samenklontert. Minder bekend is dat vitamine K ook nodig is voor de aanmaak van factoren die een tegenovergestelde werking hebben, de antistollingsfactoren proteïne C en S. Deze twee proteïnes hebben ook ontstekingsremmende eigenschappen.
Een nieuw onderzoek liet tegenvallende resultaten zien met hoge doses vitamine K2 bij mensen met diabetes.
Suppletie met vitamine K2 is in Nederland populair. Het kan botontkalking en aderverkalking tegengaan zo wordt verondersteld. Zoals u o.a. uit eerdere artikelen op deze site heeft kunnen lezen klopt dit waarschijnlijk ook wel maar het effect wordt in de pers wel eens veel groter voorgesteld dan het in werkelijkheid is. Dit heeft er mee te maken dat veel onderzoek op dit gebied in Nederland, door Nederlandse onderzoekers is uitgevoerd. Positief gekleurde persberichten vinden daardoor sneller hun weg naar de media dan als het onderzoek in het buitenland zou zijn uitgevoerd. Tot dusver bleek uit diverse onderzoeken dat extra vitamine K2 MK-7 in doseringen van 90 mcg tot 180 mcg per dag, bij mensen van middelbare leeftijd de doorbloeding iets kan verbeteren en de voortschrijding van atherosclerose kan afremmen door vermindering van kalkafzettingen op de vaatwand. Deze gemeten verbeteringen op het gebied van atherosclerose waren echter t.o.v. de placebogroep en niet t.o.v. de beginsituatie. Dit betekent dat bestaande atherosclerose niet werd teruggedraaid maar dat verergering werd afgeremd.
Volgens een onderzoek van een grote groep Nederlandse wetenschappers heeft ongeveer een derde van de bevolking van middelbare leeftijd en ouder een tekort aan vitamine K. Dit verhoogt het risico op cardiovasculaire aandoeningen en de sterfte daaraan sterk.
Men kwam tot deze conclusie n.a.v. de analyse van de gegevens van 4275 volwassenen die men 10 jaar had gevolgd. Zoals we eerder hebben bericht is vitamine K nodig voor de actieve vorm van een enzym – Matrix Gla Proteïne – . Dit enzym remt kalkafzettingen in de vaatwand en zorgt er mede voor dat de calcium in de botten wordt opgenomen. In het bloed treft men ook een inactieve variant aan (dp-ucMGP). Een hoog gehalte van dit enzym wijst op een functioneel vitamine K tekort. We zagen dat dit gehalte bij het ouder worden doorgaans stijgt. Ook blijkt nu dat mensen met hoge bloeddruk, diabetes type 2, chronische nierinsufficiëntie en met cardiovasculaire aandoeningen gemiddeld veel hogere gehaltes van deze stof in het bloed hebben en bij hen dus een tekort aan vitamine K veel vaker voorkomt. De behoefte aan deze vitamine zal ook groter zijn. Dit kan afhankelijk zijn, zo schrijven de wetenschappers, van de samenstelling van de darmflora.
Het belang van vitamine K2 voor gezonde bloedvaten staat steeds meer in de belangstelling. Recent zijn hier opnieuw enkele studies over verschenen. Omdat deze studies ongeveer dezelfde resultaten lieten zien als de hier eerder besproken onderzoeken laten we die hier even buiten beschouwing. Wel vinden we een studie naar het vitamine K gehalte in melkproducten het vermelden waard. In dit gedegen onderzoek werden maar liefst 198 monsters geanalyseerd.
Uit dit onderzoek blijkt dat volvette melkproducten veel vitamine K2 bevatten. Hoe meer vet is verwijderd des te minder van deze vetoplosbare vitamine K in de zuivel overblijft.
In 2014 vaardigde de American College of Cardiology en de American Heart Association nieuwe richtlijnen uit voor het gebruik van statines. Volgens die richtlijnen zouden zelfs gezonde personen met een laag risico op hartproblemen hun leven lang statines moeten nemen. Dit zou betekenen dat een kwart van de Britse bevolking tussen 30 en 85 jaar daarvoor in aanmerking komt. Maar vier vooraanstaande wetenschappers te weten J.D. Abramson, H.G. Rosenberg, N.Jewell en J.M.Wright hebben op dat opiniestuk felle kritiek geuit. John Abramson en zijn collega`s merkten op dat gedragsfactoren als roken, gebrek aan lichaamsbeweging en ongezonde voeding verantwoordelijk zijn voor 80% van hart en vaatziekten en om die reden een veel grotere bedreiging voor de volksgezondheid vormen dan een hoog cholesterolgehalte.
Wat zijn statines?