Volgens de analyse van het bloed van een eerder Zweeds onderzoek, dat we hier hebben besproken, vond er geen verkorting van de telomeren plaats in de groep die extra selenium en co-enzym Q10 had gekregen.
De lengte van de uiteinden van de chromosomen – de telomeren – geeft aan hoeveel celdelingen er nog mogelijk zijn. Er is een verband tussen korte telomeren en veroudering en de kans op aandoeningen die op latere leeftijd optreden. Chronische ontstekingsprocessen versnellen het aantal celdelingen en verkorten daarmee de lengte van de telomeren. Er is echter ook een enzym – telomerase – dat de telomeren kan verlengen. Lees verder “Selenium en co-enzym Q10 suppletie verhindert verkorting telomeren”
Zwitserse wetenschappers menen ontdekt te hebben dat ‘superfruit’ granaatappel wel eens een belangrijk verjongingseffect op cellulair niveau zou kunnen bewerkstelligen. 
Enkele jaren geleden maakten we al melding van 
Kris Verburgh, auteur van de bewonderenswaardige bestseller De Voedselzandloper, schreef een artikel in een wetenschappelijk tijdschrift waarin hij een voorstel doet voor een nieuwe medische discipline die dieetvoorschriften voor de lange termijn op zou moeten stellen die gebaseerd zijn op de bevindingen van de gerontologie, de wetenschap die zich bezighoudt met het verouderingsproces. Hij noemt dit Nutrigerontologie: de invloed van voedingsstoffen op de levensduur en op verouderingsziektes. Momenteel zijn volgens Verburgh dieetvoorschriften en adviezen te vaak gebaseerd op korte en middelange termijnstudies naar indirecte indicatoren van gezondheid zoals het ldl-cholesterol of het gewicht. Als dieetvoorschriften gebaseerd zijn op de effecten van voedingsmiddelen op fundamentele verouderingsprocessen zouden deze veel nuttiger en betrouwbaarder kunnen zijn. In het artikel geeft de auteur zijn visie over de huidige stand van zake op dit gebied. Een aantal van deze metabole processen liggen ten grondslag aan twee basisbeginselen van De Voedselzandloper.