Als de lichaamscellen niet goed meer reageren op insuline waardoor glucose onvoldoende kan worden omgezet in energie noemt men dit insulineresistentie. De alvleesklier reageert hierop door nog meer insuline te produceren, aangeduid met hyperinsulinemie. Dit werkt overgewicht in de hand en is ook in andere opzichten ongezond. Insulineresistentie kan leiden tot diabetes type 2. De belangrijkste oorzaak is te veel eten, vooral van toegevoegde suikers en andere koolhydraten. Uit enkele onderzoeken blijkt dat extra magnesium insulineresistentie kan verminderen. Lees verder “Magnesium vermindert insulineresistentie”
Vitamine D3 veel sterker dan D2
De twee belangrijkste vormen van vitamine D in voeding en supplementen zijn D2 (ergocalciferol) en D3 (cholecalciferol) . Laatstgenoemde vorm is ook die welke in de huid wordt geproduceerd uit cholesterol m.b.v. zonlicht. Het was al bekend dat vitamine D3 effectiever is dan vitamine D2. Uit nieuw onderzoek, waarbij niet alleen het gehalte in het bloed maar ook het gehalte in vetweefsel werd gemeten, blijkt hoe groot het verschil is.
De proefpersonen kregen 50000ie vitamine D2 of D3 per week gedurende 12 weken. In het bloedserum steeg de lichaamsactieve vorm van vitamine D naar 112 nmol/l (45 ng/ml) in de vitamine D3 groep en naar 60 nmol/l (24 ng/ml) in de vitamine D2 groep. Het verschil was nog veel groter als gekeken werd naar het opgeslagen vitamine D in onderhuids vet. Dit was 2 tot 3 keer zo hoog bij de mensen die de vitamine D3 gekregen hadden.
The Journal of Clinical Endocrinology & Metabolism , doi:10.1210/jc.2010-2230
Vitamine D tegen blaasontsteking
Vitamine D helpt vermoedelijk tegen blaasontstekingen. Uit een Zweeds onderzoek blijkt dat na een vitamine D kuur de blaas meer afweerstoffen kan aanmaken die beschermen tegen een bacteriële infectie.
Zoals al bekend is , is vitamine D van belang voor de aanmaak van bepaalde afweerstoffen in immuuncellen – cathelicidines genaamd- die nodig zijn voor het bestrijden van virussen en bacteriën. De Zweedse onderzoekers toonden aan dat blaascellen deze cathelicidines kunnen aanmaken en ook dat het epitheelweefsel van de blaas vitamine D bevat.
Een groep vrouwen van middelbare leeftijd die geen blaasontsteking had, kreeg, gedurende 12 weken, 2000ie vitamine D3 per dag of placebos. Het aantal cathelicidines steeg hierdoor niet direct bij deze vrouwen, maar toen men het door biopsie verkregen blaasweefsel blootstelde aan de bacterie E.coli, die blaasontsteking veroorzaakt, bleek dat het weefsel van de vrouwen die de vitamine D gekregen hadden met een veel sterkere immuunrespons reageerde. De onderzoekers toonden hiermee aan dat vitamine D de blaas voorbereidt op een infectie zodat deze geen kans krijgt zich te nestelen.
Hertting O, Holm Å, Lüthje P, Brauner H, Dyrdak R, et al. (2010) Vitamin D Induction of the Human Antimicrobial Peptide Cathelicidin in the Urinary Bladder. PLoS ONE 5(12): e15580. doi:10.1371/journal.pone.0015580
“Puur, wit en dodelijk”*
Om te onderzoeken of pas gevonden geneesmiddelen echt werkzaam zijn, wordt in zogeheten dubbelblinde testen gebruik gemaakt van neppillen of placebo’s. Het woord placebo komt van het Latijnse “placere” en betekent behagen of prettig stemmen. Dat is ook niet zo gek als u bedenkt dat die neppillen voornamelijk bestaan uit veel suiker met een behagelijk kleurtje erom heen. Vroeger dachten wetenschappers dat suiker geen consequenties voor de gezondheid had en ideaal was als teststof bij geneesmiddelenonderzoek.
Suiker, de bittere waarheid
Maar het idee dat suiker slechts pure calorieën bevat en verder geen nadelige uitwerking op de gezondheid heeft moet worden bijgesteld. De huidige voedingsmiddelen bevatten veel te veel suikers en andere koolhydraten en maar weinig stoffen tot opbouw van ons lichaam. Bovendien leidt hoge suikerconsumptie tot gewichtstoename, zeker als daar weinig lichaamsbeweging tegen over staat. Koolhydraatrijk voedsel leidt simpelweg tot een slechte gezondheid. Een recent onderzoek onder 37.053 Britten heeft dat nog eens bevestigd. Personen die zich tegoed deden aan suikerrijke snacks werden statistisch gezien vijf keer sneller ziek. De functie van ons immuunsysteem wordt er gewoonweg ernstig door belemmerd. Een studie evalueerde de mogelijkheid van immuuncellen om bacterien weg te spoelen. In de studie werden vijf groepen personen onderzocht. Groep 1 was de controlegroep;de tweede groep nam 6 theelepels suiker; de derde, vierde en vijfde groep nam respectievelijk 12,18 en 24 theelepels suiker. Na 5 uur werden bloedmonsters genomen en gemengd met bacterien. De immuuncellen van de controlegroep vernietigden ongeveer 14 bacteriën. In elke daaropvolgende groep werd het aantal vernietigde bacteriën verminderd tot er uiteindelijk in de laatste groep nog maar 1 bacterie werd vernietigd. De onderdrukking van de immuniteit na de consumptie van suiker was dus evident. Lees verder ““Puur, wit en dodelijk”*”
Rode bietensap-nitraat-nitriet en vitamine C
De afgelopen jaren hebben wetenschappers uit Engeland en de VS experimenten uitgevoerd waaruit blijkt dat het drinken van rodebietensap opmerkelijke gunstige effecten teweegbrengt. Rode bietensap verbetert het uithoudingsvermogen, verlaagt hoge bloeddruk en vergroot de bloedtoevoer naar de hersenen. Nu is ook vast komen staan dat het hoge nitraatgehalte van bietensap hiervoor verantwoordelijk is.
Het eerste experiment werd uitgevoerd onder 14 gezonde volwassenen. Zij moesten een halve liter biologische rode bietensap of water drinken. Hierna werd o.a. de bloeddruk op diverse tijdstippen gemeten. Het bleek dat na het drinken van de bietensap de systolische (boven) bloeddruk circa 10 mm lager was. 
De onderzoekers meenden dat het nitraat in de rode bietensap in het lichaam omgezet wordt in nitriet dat weer het gehalte van stikstofmonoxide (NO) verhoogt. Deze belangrijke signaalstof zorgt ervoor dat de bloedvaten zich verwijden. Lees verder “Rode bietensap-nitraat-nitriet en vitamine C”
Zeebanket
“Dat hemel en aarde God loven. De zeeën en al wat zich daarin beweegt. Daarin is dat wat zich roert zonder tal, levende schepselen zowel klein als groot. Gij hebt ze allen in wijsheid gemaakt !” [Psalm 69:34;104:24 NW] Dat componeerde Koning David van het oude Israel zo’n 2500 jaar geleden, en ik stem van harte in met de woorden van deze bevlogen psalmist. Ook omdat ik geweldig onder de indruk ben van de zee als maritiem apotheek. Niet alleen is het zeewater rijk aan mineralen die onontbeerlijk zijn voor de instandhouding van onze gezondheid, maar ook haar bewoners zijn ware geneesmiddelenleveranciers. Denk maar aan de omega-3-vetzuren in vis – goed voor hart en bloedvaten en zoveel meer- , of mosselen, kreeft en garnalen: rijke bronnen van het mineraal selenium, belangrijk in de strijd tegen kanker. En zeewier: het bevat jodium, onmisbaar voor een goede schildklierfunctie. En ga zo maar door, je zou er een boek mee kunnen vullen.
Bloedregenalg
In de natuur komen meer dan 600 verschillende rode en gele kleurstoffen voor, de zogenaamde carotenoïden. Die vervullen een aantal uiterst belangrijke biologische functies in ons lichaam . Een van die kleurstoffen is Astaxanthine een stofje dat tot nu toe onderbelicht is gebleven. Het wordt gemaakt door plankton, algen, sommige planten,schimmels en bacteriën. Die doen dat om zich te wapenen en beschermen tegen een overdaad aan zonlicht en zuurstof. De Haematococcus pluvialis of bloedregenalg produceert de meeste astaxanthine, die vervolgens in de voedselketen terechtkomt. De kreeft, krab, garnaal, zalm en sommige vogels zoals de flamingo danken hun mooie roze kleur dan ook aan astaxanthine. Zij hebben deze belangrijke kleurstof nodig voor hun overleving en het beschermt hen tegen overmatige UV-straling. Tevens voorkomt het dat onverzadigde vetzuren gaan oxideren, het reguleert het immuunsysteem en is van belang voor de voortplanting en vruchtbaarheid. In vitro en in vivostudies hebben aangetoond dat astaxanthine vele malen effectiever is dan vitamine E en betacaroteen in het wegvangen van vrije radicalen en het voorkomen van lipidenperoxidatie.
Unieke eigenschappen Lees verder “Zeebanket”
Lycopeen tegen botontkalking
Eerder onderzoek toonde aan dat er een verband bestaat tussen het lycopeengehalte in het bloed van vrouwen van middelbare leeftijd en de mate van botontkalking. Nu werd een dubbelblind onderzoek uitgevoerd waaruit blijkt dat tomatensap en bepaalde lycopeencapsules (Lycomato) een positieve invloed kunnen hebben op de botdichtheid.
Zestig vrouwen van tussen de 50 en 60 jaar volgden eerst een maand een dieet dat bijna geen lycopeen bevatte; er mochten dus geen tomaten [producten]gegeten worden. Hierna werden de vrouwen in diverse groepen verdeeld. Een deel van hen kreeg dagelijks tomatensap te drinken dat minimaal 30mg lycopeen bevatte, een ander deel kreeg 2 x daags een capsule met 15mg lycopeen (tomatenconcentraat Lycomato) en een derde groep kreeg placebocapsules. Na een maand mat men diverse verbeteringen in de tomatensap en lycopeengroepen. De antioxidantcapaciteit was verbeterd en de oxidatieve stress verminderd. Ook registreerde men een daling van het NTx (N-telopeptiden van type 1 collageen). Dit NTx gehalte weerspiegelt de mate van botafbraak.
“Deze NTx daling kan het gevolg zijn van de verminderde oxidatieve stress door de extra lycopeen. Wij tonen voor het eerst aan dat extra lycopeen, hetzij door tomatensap, hetzij door tomatenextractcapsules, in doses van 30mg per dag het risico op osteoporose kan verkleinen.”
Osteoporos Int. 2007 Jan;18(1):109-15. Epub 2006 Aug 29.
Osteoporos Int. 2010 Jun 15.
Gerelateerd: Lycopeen
Lycopeen bij hersentumoren