Dat is het oordeel van prof.dr. Peter Götzsche, arts en klinisch epidemioloog. Hij schreef er een vlammend rapport over dat onlangs in Nederlandse vertaling verscheen, getiteld Dodelijke Psychiatrie en Stelselmatige Ontkenning. Hij stelt vast dat de psychiatrie in een diepe crisis verkeert. Kinderen plegen zelfmoord door medicijnen die niet (voldoende) werken terwijl psychiaters die middelen massaal voorschrijven. Bovendien vinden die voorschriften vaak plaats op onjuiste gronden en blijken er tussen voorschrijvers en de farmaceutische industrie nog al eens financiële belangen te bestaan. Maar volgens Götzsche ontkennen veel psychiaters de problemen op hun vakgebied of bagatelliseren ze en gaan de discussie liever uit de weg. Stelselmatige ontkenning ?
Ondeugdelijk onderzoek
In supermarkten ben ik helemaal niet gezellig. Ik treuzel en blijf overal staan om allerlei producten uit de schappen te halen. Nee niet om te kopen, maar om de etiketten te bestuderen en te zien wat voedingsfabrikanten er allemaal in stoppen. Laatst toen ik met mijn vrouw weer eens in zo’n winkel terecht kwam – ”ga nou mee voor de gezelligheid”- en zij ergens tussen het brood en de kaas was verdwenen, begon ik mij ter hoogte van de sauzen hevig te interesseren voor de samenstelling van een bepaald merk ketchup. Na enkele ogenblikken posteerde zich naast mij een dame van middelbare leeftijd die mij doordringend aankeek en zei: ”als ik zo naar de uitdrukking op uw gezicht kijk, denk ik niet dat er veel eetbaars in die ketchup zit”. ”Daar heeft u gelijk in ” zei ik, ”want vermoedelijk heeft dit flaconnetje heel weinig tomaten gezien, maar wel heel veel suikerbieten”. ”Is dat erg ?” vroeg ze. 
