Categorie: denkvermogen-dementie

Liponzuur bij Alzheimer

Alfa-liponzuur is  een voedingsstof die als anti-oxidant en coënzyme betrokken is bij tal van lichaamsprocessen. Het wordt als supplement vooral toegepast tegen zenuwschade bij diabetes. Momenteel vindt onderzoek plaats om te kijken of het van nut kan zijn bij de ziekte van Alzheimer.
Liponzuur bezit  eigenschappen die ingrijpen in een aantal processen die betrokken zijn bij het ontstaan en de progressie van Alzheimer. Door activatie van het enzyme choline acetyltransferase verhoogt liponzuur het gehalte van de neurotransmitter acetylcholine dat bij Alzheimer is verlaagd. Liponzuur bindt oxidatieve metaalverbindingen en vermindert zodoende de oxidatieve stress. Ook verhoogt deze voedingsstof het gehalte van het antioxidantenzyme glutathion. Mede daardoor kan liponzuur de expressie van ontstekingsbevorderende proteïnes, zoals TNF (tumor necrosis factor) verminderen.

Daarom werd in Australië eerst een klein één jaar durend onderzoek uitgevoerd onder negen Alzheimerpatiënten die per dag 600mg alfa-lipozuur kregen. Uit twee neuropsychologische testen bleek de ziekte te zijn gestabiliseerd bij deze mensen.
Hierna werd het onderzoek uitgebreid naar 43 patiënten die 4 jaar werden gevolgd. In de patiënten met milde dementie verliep de voortschrijding van de ziekte zeer traag zoals bleek uit de twee neuropsychologische testen (ADAScog: +1.2 punten/jaar, MMSE: -0.6 punten/jaar). Mensen die bij aanvang reeds ernstiger dementieverschijnselen vertoonden verslechterden sneller maar nog altijd veel minder snel dan vergelijkbare patiënten.
Het betrof geen gerandomiseerd dubbelblind onderzoek waardoor de resultaten met enige reserve dienen te worden beoordeeld.

De onderzoekers stellen verder dat

Gegevens uit laboratoriumonderzoek en diermodellen wijzen er op dat liponzuur gecombineerd kan worden met voedingsstoffen als curcumin (kurkuma, kerrie), epigallocatechine gallate (groene thee), en DHA (visolie) om synergetisch de oxidatieve stress, de ontstekingsreacties en de amyloid-beta belasting te  verminderen en zodoende een combinatie van voordelen zouden kunnen bieden bij de behandeling van Alzheimer.

Bron en bron

Omega-3 vetzuren en Alzheimer

Diverse onderzoeken hebben duidelijke verbanden gevonden tussen een hoge visconsumptie, rijk aan de omega-3 vetzuren EPA en DHA en een kleinere kans op dementie, met name de ziekte van Alzheimer: Het Rotterdamse ERGO-onderzoek bestudeerde de lichamelijke en geestelijke gezondheid en de vet- en visinname van 7176 55-plussers in 1990 en nog eens in 1993-1994. Hieruit bleek dat een hoge consumptie van -met name verzadigd- vet leidde tot een grotere kans op dementie in het algemeen en vasculaire dementie in het bijzonder. (Dementie is hier onderverdeeld in vasculaire oftewel aderverkalking en de ziekte van Alzheimer.) Het eten van vis verlaagde, volgens de onderzoekers, de kans op dementie met 60% en op de ziekte van Alzheimer met 70%.. (Voeding, 1998) Tot soortgelijke Lees “Omega-3 vetzuren en Alzheimer” verder

Ginkgo Biloba-Alzheimer, tegenstrijdige resultaten

Enkele weken geleden maakte ik de volgende samenvatting over een onderzoek waaruit bleek dat ginkgo biloba bescherming biedt tegen vermindering van het denkvermogen – milde cognitieve stoornis

Volgens een onderzoek uit 2008, gepubliceerd in Neurology, kan ginkgo biloba dit mogelijke voorstadium van dementie helpen voorkomen. De 120 proefpersonen ouder dan 85 jaar hadden bij aanvang van het onderzoek nog geen enkel dementieverschijnsel. Men kreeg 240mg ginkgo biloba extract per dag of placebos gedurende 3½ jaar. Toen stelde men vast dat wel bij minder mensen in de ginkgogroep mogelijk beginnende dementie was opgetreden maar dit verschil was niet groot genoeg om “statistisch significant” te zijn.

  • minder mensen gingen van geen dementiesymptomen (CDR=0) naar lichte symptomen (CDR=0,5) in de ginkgogroep. Niet statistisch significant

    • Als de therapietrouw in de beoordeling werd opgenomen dan bleek het verschil tussen de ginkgogroep en de placebogroep erg groot te zijn: 67% minder kans op lichte dementieverschijnselen in de ginkgogroep. Vanwege de bloedverdunnende eigenschappen van ginkgo biloba keek men ook naar het aantal beroertes. Dit was hoger in de ginkgo-groep maar niet door meer hersenbloedingen maar juist meer lichte infarcten (meest TIA’s) (Neurology, 2008)

    Vorige week verschenen de resultaten van een soortgelijk onderzoek met dezelfde dosering ginkgo biloba maar met heel andere resultaten. Lees “Ginkgo Biloba-Alzheimer, tegenstrijdige resultaten” verder

    B-vitamines, achteruitgang denkvermogen en Alzheimer

    Diverse onderzoeken lijken erop te wijzen dat een hoge inname van verschillende B-vitamines kunnen beschermen tegen een afname van het denkvermogen op latere leeftijd. Het zou  bescherming kunnen bieden tegen dementie, waaronder vasculaire dementie en de ziekte van Alzheimer.

    Zo bleek uit een onderzoek uit 2002 (J of Nutrition) onder een groep niet-demente vrouwen dat 750mcg foliumzuur, 15mcg vitamine B12 en 75mg vitamine B6 extra een positief effect heeft op de snelheid van gegevensverwerking, het geheugen en de spreekvaardigheid.
    Andere, Nederlandse, onderzoekers gaven 818 mensen in de leeftijd van 50 tot 70 jaar, gedurende 3 jaar 800mcg foliumzuur of een placebo. Alle proefpersonen hadden Lees “B-vitamines, achteruitgang denkvermogen en Alzheimer” verder

    Bakkie troost of koppie gif? koffie en de gezondheid

    “Erg slecht voor de gezondheid, maar onontbeerlijk om ‘s-morgens tot je positieven te komen “, riep een collega laatst tegen me, toen hij de smaakmogelijkheden op de koffiemachine overzag.

    Omdat ik wel zin had in een praatje haalde ik quasi-geschrokken mijn uitgestoken vinger van de keuzeknop “espresso” en keek hem doordringend aan.

    “Hoezo slecht voor de gezondheid ?”.  “Ach, jongen,vervolgde hij: “wat je allemaal niet van koffie kunt krijgen, dat hou je niet voor mógelijk !” Intussen hield hij met ware doodsverachting de keuzeknop “koffie-extra sterk” langdurig ingedrukt. “Wat krijg je er dan van ?” wilde ik weten en trok een zo ernstig mogelijk gezicht. “Dat zou jij als rustend apotheker toch moeten weten !” antwoordde hij. In zijn verontwaardiging over mijn gebrek aan kennis ging hij aan het feit voorbij dat ik slechts voor assistent geleerd heb. “Noem eens een paar akelige ziektes” vroeg ik, nieuwsgierig geworden. Hij begon in hoog tempo een lange lijst met afschuwelijke kwalen over mij uit te braken, waarvan ik in elk geval deze heb onthouden:

    Maagzweren.

    Hoge bloeddruk

    Hartaanvallen

    Kanker

    Botontkalking

    “Klinkt goed”, zei ik, onder de indruk van zijn medisch-farmaceutische expertise.

    Omdat ik het gesprek niet te lang wilde maken, loyaal als ik ben aan mijn broodheer en de aan mij opgelegde werktijden, ging ik [nu serieus] verder, door te vertellen dat dit soort meldingen altijd op hun “soortelijk gewicht” beoordeeld moeten worden.

    De middeleeuwse geneesheer en chemicus Paracelsus deed in de 15de eeuw de nog altijd geldige uitspraak “dosis sola facit venenum” , hetgeen zeer vrij vertaald Lees “Bakkie troost of koppie gif? koffie en de gezondheid” verder

    Vitamine E en Alzheimer

    In een Amerikaans onderzoek werd onderzocht of het gebruik van hoog gedoseerde vitaminepreparaten de kans op de ziekte van Alzheimer vermindert. Tussen 1995 en 1997 werd bij circa 5000 personen van 65 jaar en ouder onderzocht of ze de ziekte van Alzheimer hadden . Dit bleek bij 200 personen uit de testgroep het geval te zijn. Ook werd gekeken welke proefpersonen vitamine C, vitamine E, vitamine B complex of multivitaminetabletten gebruikten. Drie jaar later werden deze mensen nogmaals benaderd. Hierbij werden 104 nieuwe gevallen van Alzheimer vastgesteld. Gecorrigeerd voor leeftijd, sekse, lichamelijke gezondheid en genoten onderwijsniveau werd geen bewijs gevonden voor een beschermend effect van uitsluitend en alleen gebruik van vitamine C , vitamine E ,een multivitaminepreparaat of vitamine B-complex . Onder degenen echter die zowel vitamine C (tenminste 500mg per dag) als vitamine E (tenminste 400ie per dag) supplementen gebruikten – 17% van de mensen – kwam aanzienlijk minder Alzheimer voor: 78% minder bij het eerste onderzoek en 64% minder bij het tweede onderzoek. Onder degenen die zowel vitamine E als een multipreparaat gebruikten ( dat ook vitamine C bevat ) kwam ook minder Alzheimer voor, zij het vaker dan onder de vitamine E+ vitamine C slikkers. Door anderssoortig, dubbelblind, onderzoek zou pas afdoende bewezen kunnen worden dat hoge doses vitamine E + vitamine C bescherming bieden tegen de ziekte van Alzheimer. Het is namelijk zo dat moeilijk corrigeerbare “confounders” oorzakelijk verbanden suggereren die er niet zijn (Archives of Neurology, 2004). Volgens ander onderzoek, onder mensen uit een lagere sociale klasse, kon men namelijk geen bescherming zien van vaitamine E tegen Alzheimer, al kan dat ook aan een wellicht lagere dosering of te kort durend en ongeregeld gebruik gelegen hebben (Annals of Pharmacotherapy).

    Uit dierproeven blijkt wel dat een beschermende werking van vitamine E aannemelijk is. Zo kon men de vorming van ß-amyloid halveren door aan speciale muizen tijdig vitamine E te geven. (University Of Pennslyvania Health Systems (2004, March 26). Early Vitamin E Supplements Stem Development Of Hallmark Alzheimer’s)

    Te laat begonnen met de extra vitamine E zou volgens die dierproeven geen effect meer kunnen hebben. Toch blijkt uit twee onderzoeken dat hoge doses vitamine E het verloop van de ziekte van Alzheimer kan vertragen. 342 mensen met een ernstige vorm van Alzheimer werden in 4 groepen verdeeld. Ze kregen oftewel 2000 ie vitamine E per dag of het medicijn selegiline (ook deprenyl genoemd, een monamine oxidase remmer en mogelijke antioxidant) of een combinatie van de twee of een placebo. Hierna werd gekeken hoe lang het duurde voordat het helemaal verkeerd ging. Bij de vitamine E groep duurde dit het langst: 670 dagen t.o.v. 440 dagen in de placebogroep. Bij de andere twee groepen was dit gemiddeld 655 respectievelijk 585 dagen. Het is mogelijk dat de gunstige werking van de vitamine E niet te danken was aan een specifieke werking op het eigenlijke ziekteproces maar aan een verbetering van de algehele gezondheidstoestand van de patiënten. (The Lancet, 1997)
    Recent onderzoek bevestigt deze bevindingen. De sterfte onder de patiënten die 2000 ie vitamine E per dag kregen was 26% lager dan onder degenen die de vitamine E niet gekregen hadden.

    Ook vond men dat vitamine E plus een cholinesteraseremmer [Alzheimermedicatie] beter kan zijn dan slechts één van de twee. “Onze bevindingen lieten zien dat de mensen die een cholinesteraseremmer kregen zonder vitamine E niet langer leefden” aldus onderzoeksleidster Valory Pavlik.

    (American Academy of Neurology)

    Tofu mogelijk slecht voor het denkvermogen van ouderen

    Britse en Indonesische onderzoekers trachtten te achterhalen of er een verband bestaat tussen het eten van sojaproducten  door ouderen en de kwaliteit van hun geheugen en andere cognitieve vaardigheden. Het is namelijk zo dat volgens bepaalde theoriën en laboratoriumonderzoeken te verwachten is dat een dieet rijk aan fyto-oestrogenenen zoals aanwezig in tofu bescherming zou moeten bieden tegen dementie. Echter, een eerder Amerikaans onderzoek liet een duidelijk verband zien tussen een hoge tofuconsumptie op middelbare leeftijd en verminderd denkvermogen op latere leeftijd. Bovendien mat men na overlijden een geringer hersenvolume bij de mensen die veel tofu hadden gegeten wat op hersenatrophie kan wijzen.
    In dit nieuwe onderzoek onder Javanen bleek min of meer hetzelfde: ouderen die veel tofu eten hebben een slechter geheugen (circa -18%). Het gekke is dat een andere sojaproduct, tempé, juist goed lijkt te zijn voor het geheugen (+12%). Onderzoekster professor Hogervorst meent dat dit te danken is aan het hoge foliumzuurgehalte van tempé:

    Het kan zijn dat de interactie tussen hoge gehaltes van zowel foliumzuur als fyto-oestrogenen beschermen tegen cognitieve achteruitgang.

    Of dit het doorslaggevende verschil is – de twee sojaproducten verschillen nogal wat betreft structuur en productiewijze – is niet zeker maar goed mogelijk. Het belang van foliumzuur voor het behoud van het denkvermogen is al vaak aangetoond. Zie B-vitamine en achteruitgang denkvermogen
    http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/18583909
    BBC Health