“Superfood is een aanduiding met veel marketing en weinig wetenschap. Vaak gaat het om voeding met een hoog nutriëntengehalte waarvan verondersteld wordt dat het gunstig is voor de gezondheid. De uitdrukking superfood komt bij diëtisten en voedingskundigen nauwelijks in het dagelijks spraakgebruik voor, omdat velen van hen betwijfelen of al die gezondheidsclaims wel voldoende draagvlak hebben. De term superfood hoort dan ook thuis in de handel, niet in de voedingswetenschap. Sinds 1 juli 2007 is in de Europese Unie de uitdrukking superfood als predikaat voor voedingsmiddelen dan ook niet toegestaan. Tenzij onomstotelijk vast staat dat de gezondheidsclaims een geloofwaardige wetenschappelijke basis hebben. “
Zegt de Engelstalige Wikipedia over superfood een beetje gechargeerd en een tikkeltje venijnig. Maar niet helemaal verkeerd, vind ik. Want als je superfood wilt gebruiken, moet het ook echt superfood zijn. Kaf moet nu eenmaal van het koren gescheiden worden.
Superlatieven
Wie zich in professionele zin met voeding bezighoudt, en de (zeer) gunstige uitwerking daarvan op lichaam en geest waarneemt, spreekt al gauw in superlatieven. Lees verder “Superfoods en superlatieven”
“Er is nog weinig bekend over het effect van voeding op reuma” is te lezen op de site van het Reumafonds. Niets is minder waar ! Als je gewrichtsklachten maar niet uitsluitend als een plaatselijk probleem beschouwt. Bij reumatische klachten is het gehele lichaam betrokken. Een aantal jaren geleden vond een doorbraak in de medische wetenschap plaats met de ontdekking van wat in de Engels sprekende wereld “low-grade-inflammation” werd genoemd. Een laaggradige ontsteking die oorzaak kan zijn van vele chronische ziekten, ook gewrichtsziekten. In 2005 schreef orthomoleculair apotheker dr. Gert Schuitemaker Het Gouden Boekje voor de Gewrichten maar sinds de publicatie van dit handzame werkje is de kennis over de relatie voeding-gewrichtsziekten explosief toegenomen. Een ontwikkeling die Schuitemaker er toe noopte een nieuw boek over dit onderwerp te schrijven : Gewrichten en Voeding. Het bevat de meest actuele inzichten over de betekenis van voeding en voedingssupplementen bij reumatoïde klachten.
Dat is de mening van Henk de Valk, arts voor natuurgeneeskunde en auteur van het belangwekkende boek “Gezond en Vitaal Oud Worden”
Ilja Iljitsj Metsjnikov [ 1845 – 1916] was een Russische bioloog die onderzoek deed naar de werking van het immuunsysteem. Hij stelde de theorie van de fagocytose op en kreeg daarvoor in 1908 de Nobelprijs voor geneeskunde. Later richtte hij zijn research op bacteriën die gisting en rotting in de dikke darm veroorzaken. Hij schreef er een boekje over dat in wittejassenland veel stof deed opwaaien, getiteld De verlenging van het leven. Want volgens Metsjnikov is een overmaat aan afvalstoffen in de darmen uitermate schadelijk voor de gezondheid en bekorten ze als ze daar te lang blijven zitten het leven van de drager. Rottingsbacteriën doen zich dan te goed aan onverteerde voedselresten, waarbij giftige stoffen vrijkomen die de darmwand passeren en in de bloedbaan terecht komen. En dat kan zeer ernstige gevolgen hebben voor de gezondheid. Vooral als de ontlasting te traag wordt uitgescheiden, zoals bij chronische verstopping. Om die reden was volgens Metsjnikov door gebrek aan zuurheid in de dikke darm een dagelijkse consumptie van gefermenteerde melkproducten noodzakelijk, zoals yoghurt die zure bacteriën bevat. Als bewijs voor zijn stelling verwees hij naar de hoge ouderdom en vitaliteit van Bulgaarse boeren die dagelijks grote hoeveelheden yoghurt eten. Zo werd deze briljante Rus de eerste wetenschapper die de belangrijkheid van een schone dikke darm en de gevaren van auto-intoxicatie aan de wereld bekend maakte. 
Inderdaad, geen pakkende titel. Maar ” Indiana Jones en het mysterie van de aangetaste gebitten” vond ik te lang. En : “Over een tandarts die verder keek dan zijn neus lang was” is wel spannend maar ook niet kort genoeg. Dan maar de wat academisch luidende titel “Voeding en fysieke degeneratie”. En daar moet u het dan mee doen. Maar lange of korte titels ten spijt, ze dekken alle drie wel de lading van mijn verhaal. En ook al houdt u niet van tandartsen- wie wel trouwens, ik hoop in elk geval dat u de inhoud spannend genoeg vindt om het helemaal uit te lezen.