De gezondheidsraad heeft de aanbevolen hoeveelheid omega-3 vetzuren (EPA en DHA) in december 2006 verdubbeld naar 450mg per dag. Persoonlijk schat ik al jaren de behoefte aan deze vetzuren twee tot vier maal hoger in. Dit baseerde ik in eerste instantie o.a. op de Italiaanse GISSI Prevenzione trials :
In dit Italiaanse onderzoek werden 11000 mensen die recentelijk een hartaanval hadden gehad in 4 groepen verdeeld. Eén groep kreeg visoliecapsules te slikken met per dag 1000mg omega-3 vetzuren (EPA+DHA), een tweede groep kreeg 300mg vitamine E per dag, de derde groep beiden en de vierde groep niets. Na 3 ½ jaar werd het aantal hartaanvallen, beroertes en sterftes door hart- en vaatziektes geteld. De vitamine E leek de kans hierop niet te hebben beïnvloed. De extra visolie bleek echter bij deze mensen met een toch al behoorlijk gezond mediterraan dieet (weinig rood vlees, boter en snoepgoed; veel groente, fruit, brood, knoflook, olijfolie, vis en wijn) de sterfte door hartaanvallen en de sterfte in het algemeen met 20 % te hebben verminderd. Dit kwam voornamelijk door een daling van het aantal gevallen van dodelijke hartstilstand met 45%.
Een grootschalig vervolgonderzoek genaamd GISSI-Hf trial bij een kleine 7000 mensen met hartfalen toonde aan dat visolie (1000mg omega-3 vetzuren per dag) wel de sterfte onder mensen met een ernstig verzwakt hart vermindert – zij het slechts gering (9%) – en de statine rosuvastatine (Crestor) niet. Dit dubbelblind onderzoek duurde 4 jaar. Een verschil met het eerste GISSI onderzoek is dat in dit vervolgonderzoek de patiënten er bij aanvang een stuk slechter aan toe waren. Zo stierf 3 op de 10 patiënten in de placebo- en Crestorgroep tijdens het onderzoek waardoor een relatieve geringe vermindering van sterfte met 9% in absolute termen toch de moeite waard is.
(Lancet. 1999 Aug 7;354(9177):447-55.The Lancet, 2008; link 1, link 2)
Bij deze twee groepen mensen had 1000mg EPA en DHA per dag extra dus een duidelijk gunstig effect terwijl vis toch al een onderdeel van het dieet was. Het betrof echter wel een groep met specifieke klachten.
De vetzuursamenstelling is ook voor andere aandoeningen van belang en de verhouding tussen de verschillende soorten vet die men eet is mogelijk nog van groter belang dan de hoeveelheid. Op basis van vele studies deden onderzoekers een ingewikkelde landenvergelijking om hier voor verschillende diëten wat meer duidelijkheid in te krijgen. Lees verder “Optimale hoeveelheid omega-3 vetzuren”