Glucosamine en chondroïtine bij artrose

Het grootste onderzoek naar de effecten van glucosamine en chondroïtine bij artrose is het volgende uit 2006. In een dubbelblind onderzoek werden 1583 mensen met artrose in vijf groepen verdeeld. Groep 1 kreeg 1500 mg glucosaminehydrochloride per dag, groep 2 1200 mg chondroïtinesulfaat, groep 3 beiden, groep 4 200mg Celebrex (celexoxib, een COX-2 remmer vergelijkbaar met Vioxx) en groep 4 kreeg een placebo. De meesten, namelijk 1229 personen, hadden een lichte vorm van artrose. Na 24 weken rapporteerden 60% van de personen uit de placebogroep vermindering van pijn. Dit percentage was 63,9 in de glucosaminegroep, 65,3 in de chondroïtinegroep, 66,5% in de groep die zowel glucosamine als chondroïtine gekregen hadden en 70% in de Celebrexgroep. Mede gezien het hoge percentage personen dat de placebo [het nepmiddel] geslikt hadden en hier baat bij gevonden dachten te hebben was de respons in de andere groepen – m.u.v. de celebrexgroep – niet aanmerkelijk beter. Dit was anders als men alleen keek naar de 354 personen met matige en ernstige artrose. In de groep die zowel glucosamine als chondroïtine gekregen hadden meldden 79,2% van de patiënten verbetering t.o.v. 54,3% in de placebogroep.

Helaas werd in dit onderzoek geen onderverdeling gemaakt in de mate van pijnvermindering waardoor het gemeten placebo-effect erg groot was. 20% minder pijn telde hetzelfde als 80% minder pijn. Dit kwam de meetbaarheid van de werkzaamheid van de middelen niet ten goede. Ook jammer dat men glucosaminehydrochloride gebruikte en niet het vermoedelijk beter werkzame glucosaminesulfaat. (N Engl J Med, 2006)
( De vereniging tegen de kwakzalverij presenteert dit onderzoek als bewijs dat glucosamine en chondroïtine niet helpen bij artrose en betichten het gebruik ervan als kwakzalverij. Deze niet bepaald wetenschappelijke instelling – al pretendeert men dit wel te zijn – zou toch beter moeten weten. Niet alleen vanwege de bevinding dat de mensen met de ernstigste klachten wel duidelijk baat hadden bij de glucosamine en chondroïtine maar ook zou men moeten weten dat de veel vaker voorgeschreven middelen dan celebrex (vanwege de prijs en de veiligheid) zoals diclofenac, ibuproven, naproxen en paracetamol in studies ook enkele procenten minder dan celebrex presteren. Dat bestempelt men echter niet als kwakzalverij terwijl de nadelen van die medicaties veel groter zijn.)

Volgens dit overzichtsartikel zijn glucosamine en chondroïtine geen wondermiddelen maar

Op basis van de resultaten van gerandomiseerde onderzoeken en meta-analyses kunnen we concluderen dat glucosaminesulfaat (maar niet glucosaminehydrochloride) en chondroïtinesulfaat kleine tot middelgrote symptomatische verlichting geven bij artrose (osteoartritis), alhoewel dit nog door sommigen in twijfel getrokken wordt. Met betrekking tot de gewrichtsstructuur verbeterende effecten is er overtuigend bewijs dat glucosaminesulfaat en chondroïtinesulfaat de progressie van artrose kunnen belemmeren.

Update feb 2009: Ook een nieuw twee jaar durend onderzoek kwam tot dezelfde conclusie met betrekking tot chondroïtinesulfaat. De helft van de 622 proefpersonen met knieartrose kregen 800 mg chondroïtinesulfaat per dag. Na twee jaar was de ruimte in het kniegewricht bijna niet verder afgenomen (gemiddeld -0,07mm). In de placebogroep was dit -0,31mm.  Ook de pijn nam sneller en is sterkere mate af in de chondroïtinegroep.  Ook in de placebogroep nam overigens  in het eerste jaar de pijn af.

De zuiverheid van diverse chondroïtine en glucosaminepreparaten verschilt sterk.

Lycopeen

spagtomgezondheidseffecten van voedingsstof uit tomaten

De tot de carotenoïden behorende roodkleurige voedingsstof lycopeen is een belangrijke antioxidant. Van nature komt deze voedingsstof in menselijk weefsel in grotere hoeveelheden voor dan de andere carotenoïden zoals bèta caroteen. Dit kan wijzen op een grotere betekenis voor de gezondheid. Het komt vooral voor in tomaten. De opname, vanuit de darmen, van de carotenoïden is erg slecht bij rauwe groenten en fruit. Daarom zijn de beste bronnen van lycopeen gerechten met gebakken tomaten of tomatenpuree of oliehoudende tomatenlycopeencapsules. Lees verder “Lycopeen”

Sint-janskruid

Omschrijving: Sint-janskruid als farmaceutische specialité wordt vervaardigd uit de hele of gesneden rijpe knoppen van Hypericum perforatum, geoogst in de bloeitijd. Toepassingen van preparaten vervaardigd op basis van alcoholische aftreksels (50-60% ethanol of 80% methanol) en tincturen (49-50% ethanol)

 

Klinische studies Lees verder “Sint-janskruid”

Groene thee

Uit epidemiologisch onderzoek (vergelijkingen tussen bevolkingsgroepen) is gebleken dat bij een hoge consumptie van groene thee aanzienlijk minder hart- en vaatziektes en kanker voorkomt dan bij een bescheiden gebruik. Nu levert dit soort onderzoek niet onomstotelijk vaststaande bewijzen omdat allerlei meetfouten kunnen optreden. Lees verder “Groene thee”

Thiamine bij diabetes

Diabetici blijken veel lagere gehaltes van vitamine B1 (thiamine) in hun bloed te hebben dan anderen. Tot voor kort bleef dit onopgemerkt ook als de vitaminegehaltes door bloedonderzoek bepaald werden. Een veel gebruikte test blijkt een hoog thiaminegehalte te suggereren terwijl er juist erg weinig van de vitamine aanwezig is. Onderzoekers van een Engelse universiteit kwamen er vorig jaar achter dat diabetici (zowel type 1 als type 2) 75% lagere thiaminegehaltes in het bloed hebben dan gezonde mensen. (BBC Health) Nu is een onderzoek afgerond dat gunstige effecten van extra vitamine B1 liet zien.
Eén van de complicaties van diabetes is nierfalen. Microalbuminuria is een voorstadium daarvan. De urine bevat dan meer albumine, een bloedeiwit.

Albuminuria kan een vroege indicator zijn van beginnend diabetisch nierlijden. (bron)

40 diabetici type 2 met microalbuminuria kregen in een dubbelblind onderzoek 3 x daags 100mg thiamine of placebos gedurende 3 maanden. Toen bleek dat het albuminegehalte in de vitamine B1 groep met gemiddeld 41% was afgenomen en bij 35% van deze mensen was het gehalte genormaliseerd. In de placebogroep trad geen verbetering op. De werking berust vermoedelijk op het terugdraaien van schade aan de kleine bloedvaatjes naar de nieren waardoor deze weer beter gaan functioneren. Thiamine had geen effect op de bloeddruk of de cholesterolgehaltes. Ook waren er geen nadelige bijwerkingen.
High-dose thiamine therapy for patients with type 2 diabetes and microalbuminuria: a randomised, double-blind placebo-controlled pilot study”
Authors: N. Rabbani, S.S. Alam, S. Riaz, J.R. Larkin, M.W. Akhtar, T. Shafi, P.J. Thornalley

Vitamine D

Vitamine D is  een pro-hormoon dat in de huid, met behulp van zonlicht, wordt gevormd uit cholesterol. Hoe donkerder de huidskleur des te meer zonlicht nodig is. Ook is het in beperkte mate aanwezig in de voeding, met name vis. Door de lever en de nieren wordt deze vitamine D3 (cholecalciferol) omgezet in het hormoon dat de lichaamsactieve vorm is van deze vitamine D (calcitriol of 1,25-dihydroxy-vitamine D genoemd).
Deze actieve vitamine D bindt aan vitamine D receptoren (VDR), die aanwezig zijn in de cellen van de meeste organen, en opdrachten uitvoeren van het DNA.

Enkele functies van vitamine D zijn:

  • Regulering van het calcium- en fosforgehalte in het  bloed en de opname van deze mineralen uit de darmen.

  • Het bevordert de vorming van botweefsel.

  • Regulerende rol in het immuunsysteem.

  • Remt celwoekering (proliferatie) en bevordert celontwikkeling (differentiatie).

  • Zorgt mede voor spierontspanning en daarmee voor spierkracht.

Een tekort, dat doorgaans veroorzaakt wordt door te weinig blootstelling aan de zon, speelt een rol bij het ontstaan van botontkalking, zwakke spieren,  auto-immuunziektes zoals multiple sclerose, diabetes en  reumatische artritis en het ontstaan van verschillende vormen van kanker zoals darm-  borst- en prostaatkanker en mogelijk ook bij hoge bloeddruk en hartfalen.

Kinderen hebben voor een gezonde ontwikkeling van hun lichaam Lees verder “Vitamine D”

Studies uit het archief-kanker

Geselecteerd uit de archiefpagina over voedingsstoffen en kanker  buiten de blog die nu is verwijderd.

Vorming van kankerverwekkende stoffen in de maag: Nitrieten zijn aanwezig in speeksel en in de voeding. Ze worden ook vaak aan voedingsmiddelen zoals vleeswaren toegevoegd als conserveringsmiddel. In de maag kunnen nitrieten door een chemische reactie omgezet worden in de kankerverwekkende nitrosamines. Bekend is dat vitamine C dit verhindert en de nitrieten omzet in onschadelijke verbindingen. Het maagslijmvlies scheidt hiervoor ook vitamine C af. (bron).
Dit wordt gedeeltelijk bevestigd door recent laboratoriumonderzoek. De vorming van drie  kankerverwekkende nitrosamines werd grotendeels of helemaal verhinderd door toegevoegde vitamine C. Echter als het maagsap voor 10% bestond uit vetzuren bleek toegevoegde vitamine C de vorming van nitrosamines juist te verveelvoudigen. Volgens de onderzoekers verklaart dit mogelijk het in de praktijk tegenvallende kankerremmende effect van vitamine C. (Gut,2007) Vet blijft relatief lang in de maag. Extra vitamine C veel korter. Om oa maagkanker te voorkomen lijkt het daarom verstandig om vitamine C voor en niet na de maaltijd in te nemen. Al kan uit dit onderzoek niet worden opgemaakt bij welk vet percentage van de voeding de genoemde reacties optreden en of deze nitrosamines niet snel als gas het
lichaam verlaten.

Vitamine D + calcium – minder kanker: In een vier jaar durend onderzoek werd nagegaan of hoge doses vitamine D en calcium de kans op kanker vermindert. 1180 vrouwen van boven de 55 jaar werden in drie groepen Lees verder “Studies uit het archief-kanker”