B-vitamines, achteruitgang denkvermogen en Alzheimer

Diverse onderzoeken lijken erop te wijzen dat een hoge inname van verschillende B-vitamines kunnen beschermen tegen een afname van het denkvermogen op latere leeftijd. Het zou  bescherming kunnen bieden tegen dementie, waaronder vasculaire dementie en de ziekte van Alzheimer.

Zo bleek uit een onderzoek uit 2002 (J of Nutrition) onder een groep niet-demente vrouwen dat 750mcg foliumzuur, 15mcg vitamine B12 en 75mg vitamine B6 extra een positief effect heeft op de snelheid van gegevensverwerking, het geheugen en de spreekvaardigheid.
Andere, Nederlandse, onderzoekers gaven 818 mensen in de leeftijd van 50 tot 70 jaar, gedurende 3 jaar 800mcg foliumzuur of een placebo. Alle proefpersonen hadden Lees verder “B-vitamines, achteruitgang denkvermogen en Alzheimer”

Aspirine en antioxidanten bij diabetes

Aspirine in een lage dosering (100mg) wordt door veel artsen standaard voorgeschreven bij diabetici die een relatief groot risico lopen op hart- en vaatziektes. Ook is bekend dat deze mensen een slechte antioxidantstatus hebben. Vooral worden bij hen lage vitamine C gehaltes gevonden. In een langjarig onderzoek werd nu onderzocht of aspirine (100mg acetylsalicylzuur) en/of een vitamine/mineralencombinatie (100mg vitamine C, 200mg vitamine E, 25mg pyridoxine hcl (B6), 10mg nicotinamide (B3), 800mcg natrium seleniet en 10mg zinksulfaat) van invloed is op het risico op een hartaanval of een beroerte.
De 1200 proefpersonen, allen diabetici, hadden bij de start nog geen hartklachten maar de werking van de bloedvaten was al wel meetbaar slechter dan bij gezonde mensen. Op het eind van de studie, die voor de deelnemers gemiddeld 6,7 jaar duurde, bleek dat er geen verschil was tussen de risicos in de vier interventiegroepen (aspirine+placebo; aspirine+antioxidanten; placebo+antioxidanten; placebo+placebo) voor wat betreft een hartaanval, een beroerte, een amputatie of sterfte daaraan.
British Medical J 2008;337:a1840
Wat opvalt aan de vitamine/mineralen combinatie is het lage vitamine C gehalte en het hoge seleniumgehalte. Diverse onderzoeken hebben gunstige effecten op oa de bloedvaten aangetoond bij diabetici met doses vanaf 500mg (zie o.a.). Selenium kan daarentegen volgens een onderzoek juist de kans op diabetes vergroten bij een erg hoge inname (circa 400mcg per dag). De kans is daarom aanwezig dat 800mcg per dag extra de onderliggende ziekte verergert. Niet geheel zeker is dat in het artikel de elementaire mineralengehaltes vermeld staan maar waarschijnlijk is het wel. Anders zou het zinkgehalte maar 2mg zijn.

Visolie tegen schade door luchtverontreiniging

Het is bekend dat fijnstof bijdraagt aan het onstaan van cardiovasculaire- en luchtwegaandoeningen en de symptomen ervan verergeren. De levensverwachting van mensen die wonen of werken in gebieden met hoge concentraties fijnstof in de lucht is daardoor lager. Verondersteld wordt dat het schadelijke effect van fijnstof verband houdt met ontstekingsprocessen en met een vermindering van de hoeveelheid antioxidantenzymen in het lichaam. Een onderzoek, uitgevoerd in Mexico, mat het effect van visoliecapsules op meetfactoren die de mate van oxidatieve stress en het gehalte antioxidantenzyme (SOD, glutathione) bepalen. De proefpersonen waren mensen die woonden in een verzorgingstehuis in een gebied met veel smog. Men kreeg afwisselend gedurende enkele maanden geen capsules, visoliecapsules met circa 1500mg omega-3 vetzuren per dag of sojaolie (combinatie van omega-3-6-9). Het bleek dat na 3 maanden gebruik de mensen die de visolie gekregen hadden aanzienlijk betere meetresultaten lieten zien. Zo waren de gehaltes van de koper/zink SOD (superoxide dismultase) enzymen met 49% gestegen in de visoliegroep en het gehalte lipoperoxidestoffen – een meetfactor voor oxidatieve stress – met 72% gedaald. De cijfers bij gebruik van de sojaolie waren iets beter dan als er geen supplementen werden gebruikt maar een stuk minder dan in de visoliegroep.
(Environmental Health Perspectives, 2008)

Aangetoond is dat klachten t.g.v. COPD (chronisch obstructieve longziekte dwz Lees verder “Visolie tegen schade door luchtverontreiniging”

Vitamine E en Alzheimer

In een Amerikaans onderzoek werd onderzocht of het gebruik van hoog gedoseerde vitaminepreparaten de kans op de ziekte van Alzheimer vermindert. Tussen 1995 en 1997 werd bij circa 5000 personen van 65 jaar en ouder onderzocht of ze de ziekte van Alzheimer hadden . Dit bleek bij 200 personen uit de testgroep het geval te zijn. Ook werd gekeken welke proefpersonen vitamine C, vitamine E, vitamine B complex of multivitaminetabletten gebruikten. Drie jaar later werden deze mensen nogmaals benaderd. Hierbij werden 104 nieuwe gevallen van Alzheimer vastgesteld. Gecorrigeerd voor leeftijd, sekse, lichamelijke gezondheid en genoten onderwijsniveau werd geen bewijs gevonden voor een beschermend effect van uitsluitend en alleen gebruik van vitamine C , vitamine E ,een multivitaminepreparaat of vitamine B-complex . Onder degenen echter die zowel vitamine C (tenminste 500mg per dag) als vitamine E (tenminste 400ie per dag) supplementen gebruikten – 17% van de mensen – kwam aanzienlijk minder Alzheimer voor: 78% minder bij het eerste onderzoek en 64% minder bij het tweede onderzoek. Onder degenen die zowel vitamine E als een multipreparaat gebruikten ( dat ook vitamine C bevat ) kwam ook minder Alzheimer voor, zij het vaker dan onder de vitamine E+ vitamine C slikkers. Door anderssoortig, dubbelblind, onderzoek zou pas afdoende bewezen kunnen worden dat hoge doses vitamine E + vitamine C bescherming bieden tegen de ziekte van Alzheimer. Het is namelijk zo dat moeilijk corrigeerbare “confounders” oorzakelijk verbanden suggereren die er niet zijn (Archives of Neurology, 2004). Volgens ander onderzoek, onder mensen uit een lagere sociale klasse, kon men namelijk geen bescherming zien van vaitamine E tegen Alzheimer, al kan dat ook aan een wellicht lagere dosering of te kort durend en ongeregeld gebruik gelegen hebben (Annals of Pharmacotherapy).

Uit dierproeven blijkt wel dat een beschermende werking van vitamine E aannemelijk is. Zo kon men de vorming van ß-amyloid halveren door aan speciale muizen tijdig vitamine E te geven. (University Of Pennslyvania Health Systems (2004, March 26). Early Vitamin E Supplements Stem Development Of Hallmark Alzheimer’s)

Te laat begonnen met de extra vitamine E zou volgens die dierproeven geen effect meer kunnen hebben. Toch blijkt uit twee onderzoeken dat hoge doses vitamine E het verloop van de ziekte van Alzheimer kan vertragen. 342 mensen met een ernstige vorm van Alzheimer werden in 4 groepen verdeeld. Ze kregen oftewel 2000 ie vitamine E per dag of het medicijn selegiline (ook deprenyl genoemd, een monamine oxidase remmer en mogelijke antioxidant) of een combinatie van de twee of een placebo. Hierna werd gekeken hoe lang het duurde voordat het helemaal verkeerd ging. Bij de vitamine E groep duurde dit het langst: 670 dagen t.o.v. 440 dagen in de placebogroep. Bij de andere twee groepen was dit gemiddeld 655 respectievelijk 585 dagen. Het is mogelijk dat de gunstige werking van de vitamine E niet te danken was aan een specifieke werking op het eigenlijke ziekteproces maar aan een verbetering van de algehele gezondheidstoestand van de patiënten. (The Lancet, 1997)
Recent onderzoek bevestigt deze bevindingen. De sterfte onder de patiënten die 2000 ie vitamine E per dag kregen was 26% lager dan onder degenen die de vitamine E niet gekregen hadden.

Ook vond men dat vitamine E plus een cholinesteraseremmer [Alzheimermedicatie] beter kan zijn dan slechts één van de twee. “Onze bevindingen lieten zien dat de mensen die een cholinesteraseremmer kregen zonder vitamine E niet langer leefden” aldus onderzoeksleidster Valory Pavlik.

(American Academy of Neurology)

Boswellia

De bast van de boswelliaboom
De bast van de boswelliaboom

De hars van de boom boswellia serrata wordt in de Indiase ayurvedische geneeskunde gebruikt voor de behandeling van ziektes die met ontstekingen gepaard gaan. Uit laboratoriumonderzoek blijkt dat boswelliazuren uit dit hars zich binden aan een enzyme, 5-lipoxygenase, dat z.g. leukotrienes produceert. Leukotrienes worden verantwoordelijk gehouden voor het in stand houden van chronische ontstekingen.
Uit dierproeven blijkt tevens dat boswellia een lichte pijnstillende werking heeft onafhankelijk van de ontstekingsremmende werking en dat het geen nadelige invloed heeft op de bloedstolling, de maag en de vorming van nieuw kraakbeen en gewrichtsvloeistof. Dit in tegenstelling tot veel ontstekingsremmende medicijnen.
Aangetoond is dat boswellia kan helpen bij chronische gewrichtsontstekingen, chronische darmontstekingen en astma.

Enkele onderzoeken:

Boswellia bij artrose: een gecontroleerd (gerandomiseerd, dubbelblind, placebogecontroleerd, crossover) onderzoek werd uitgevoerd Lees verder “Boswellia”

Co-enzym Q10, vitamines B2 en B3 bij borstkanker

Het is goed mogelijk dat extra co-enzym Q10, vitamine B2 (riboflavine) en vitamine B3 (nicotinamide of nicotinezuur) de terugkeer van tumoren en het optreden van uitzaaiingen bij borstkanker helpt voorkomen, zo blijkt uit een Indiaas onderzoek.

Na de eerste behandeling van borstkanker die kan bestaan uit chirurgie, bestraling en/of chemotherapie komt bij een aantal vrouwen de kanker terug. Uit onderzoek blijkt dat er een sterk verband is tussen de hoeveelheid van bepaalde antistoffen in het bloed en de kans op regressie. Ook is gebleken dat bepaalde medicijnen, zoals tamoxifen (een oestrogeenremmend medicijn), het gehalte van deze antistoffen (CEA en CA) laat dalen en de kans op terugkeer van de ziekte verkleint. Nu werd onderzocht of de combinatie van 100 mg co-enzym Q10, 10 mg vitamine B2 en 50 mg vitamine B3 invloed heeft op de gehaltes van CEA en CA. Lees verder “Co-enzym Q10, vitamines B2 en B3 bij borstkanker”

Atkins, the Zone, vetarm of mediterraan dieet?

Tot voor enkele jaren werden diëten die veel verzadigd vet en eiwitten bevatten door de gevestigde wetenschap afgedaan als riskant. Slecht voor het cholesterolgehalte, voor hart en bloedvaten, voor de nieren en de lever, zo zei men. Vanaf 2002 zijn er diverse onderzoeken uitgevoerd bij mensen met overgewicht met diëten bestaande uit extreem weinig koolhydraten, zoals Atkins’ fase 1 en en fase 2, of een meer gematigde versie met half zoveel koolhydraten als gebruikelijk. Eens kijken wat deze onderzoeken hebben opgeleverd en hoe de koolhydraatarme diëten presteren t.o.v. de andere diëten. Niet alleen wat betreft gewichtsvermindering maar ook: wat zijn de effecten op de risicofactoren voor hart- en vaatziektes?

Een grootschalig onderzoek onder jonge vrouwen (20-50 jaar) met overgewicht maar zonder diabetes vergeleek vier populaire Amerikaanse diëten die variëren in richtlijnen, waaronder het koolhydraatgehalte. Atkins , de Zone (40% koolhydraten met caloriebeperking), Learn (55-60% koolhydraten met caloriebeperking en Ornish (max. 10% vet zonder caloriebeperking waardoor dit dieet in de praktijk de meeste koolhydraten bevat). In dit één jaar durend onderzoek was het aantal mensen dat met het dieet ophielden erg laag, vermoedelijk vanwege de goede begeleiding en de betaling die de deelnemers ontvingen. Wel zie je dat de mensen zich maar gedeeltelijk aan de richtlijnen hielden. Vooral geldt dit voor de extreme Atkins en Ornish diëten. Toch zijn de praktische verschillen duidelijk. Na zes maanden waren de percentages koolhydraten van de totale calorieinname bijv.: Atkins 29,5%, Zone 43,7%, Learn 48% en Ornish 53%. De dagelijks geconsumeerde hoeveelheid verzadigd vet was toen gemiddeld respectievelijk 28 gram, 20 gram, 19 gram en 16 gram.
De gewichtsafname:

De percentages lichaamsvet waren na 12 maanden: Atkins -2,9%. Zone -1,3%, LEARN -1%, Ornish -1,5%. Lees verder “Atkins, the Zone, vetarm of mediterraan dieet?”