Auteur: Adriaan Pruyssers

Co-enzym Q10 tegen vermoeidheid

© Hilde Vriens

Co-enzym Q10 is één van de supplementen die vaak gebruikt wordt tegen chronische vermoeidheidsklachten. Deze stof, die in voeding voorkomt maar vooral door het lichaam zelf wordt geproduceerd, is nodig voor de vorming van energie in de mitochondriën. Dit zijn de kleine energiecentrales in de cellen. In het artikel over fibromyalgie hebben we kunnen lezen dat extra co-enzym Q10 bij deze aandoening de klachten kan verminderen, waaronder moeheid en ook dat het verstoorde gehaltes van stoffen die betrokken zijn bij het energiemetabolisme normaliseert. Vermoeidheid kan echter velerlei oorzaken hebben en co-enzym Q10  speelt niet bij al deze oorzaken een rol. Onlangs is een overzichtsartikel gepubliceerd dat veel klinische studie naar het effect van co-enzym Q10 op vermoeidheid heeft samengevoegd. Lees verder “Co-enzym Q10 tegen vermoeidheid”

Foliumzuur bij diabetes

© Hilde Vriens

Een recent belangrijk onderzoek onder diabetici type 2 liet opmerkelijk gunstige effecten zien door dagelijkse suppletie met de B- vitamine foliumzuur. Het verbetert diverse risicofactoren voor hart- en vaatziekten. Ook werd het nuchtere bloedsuikergehalte in dit onderzoek verlaagd.

Een hoog homocysteïnegehalte is een risicofactor voor hart- en vaatziekten, trombose en ook voor diverse psychische klachten en voor achteruitgang van het denkvermogen. Metformine is de meest gebruikte medicatie bij diabetes. Eerder is aangetoond dat metformine het homocysteïnegehalte laat stijgen tenzij er gelijktijdig extra foliumzuur bij wordt gegeven. Een hoog homocysteïnegehalte kan ook de afgifte van insuline verminderen doordat het schade toebrengt aan de eilandjes van Langerhans.   Een nieuw ontdekte risicofactor  voor cardiovasculaire aandoeningen is sortilin.  Sortilin is in verband gebracht met ontsteking en verkalking van de slagaderwand, insulineresistentie en een verstoord lipoproteïnemetabolisme. Het hs CRP gehalte is een bekende ontstekingsfactor die een indicatie geeft van de mate van (laaggradige) ontsteking en wordt – bij afwezigheid van een infectie – ook als risicofactor voor hart- en vaatziekten gezien. Lees verder “Foliumzuur bij diabetes”

Vitamine K2, kaas en botdichtheid; wat is de beste soort vitamine K2?

© Hilde Vriens

Vitamine K2 of menachinon (MK) kent vele varianten. Het korte keten MK-4 kan bij de mens uit vitamine K1 worden gevormd en komt voor in dierlijke producten zoals lever. De lange keten vitamine K2-varianten zoals MK-7, MK-8, MK-9, MK-10 en MK-11 zijn van bacteriële oorsprong en komen voor in bepaalde gefermenteerde voedingsmiddelen zoals kaas. Studies met vitamine K2 suppletie vinden de laatste jaren vooral plaats met de MK7 variant uit natto (gefermenteerde soja). Dit komt omdat een firma die deze soort vitamine K2 produceert dergelijke onderzoeken sponsort. Deze onderzoeken hebben wisselende resultaten laten zien. Een onderzoek met een (te) hoge dosering liet een averechts effect zien. In de voeding komt MK 9 echter het meest voor  in diverse soorten kaas. Zie Vitamine K2 in kaas en andere melkproducten terwijl in volle melk ook veel MK-11 voorkomt. Ondanks een hoog gehalte verzadigd vet komt gefermenteerde zuivel zoals  kaas in vele onderzoeken naar voren als gunstig voor de bloedvaten en de botdichtheid. Magere zuivel zoals magere kwark en magere melk bevat bijna geen vitamine K. Deze vitamine  speelt  een belangrijke rol in de gezondheid van de botten en van de bloedvaten. Om hier meer duidelijkheid in te krijgen deed men in Noorwegen een klinische studie met twee soorten kaas. Lees verder “Vitamine K2, kaas en botdichtheid; wat is de beste soort vitamine K2?”

Selenium en co-enzym Q10 suppletie verhindert verkorting telomeren

Chromosomen (grijs) van de mens met aan de uiteinden de telomeren (wit) (Wikipedia)

Volgens  de analyse van het bloed van een eerder Zweeds onderzoek, dat we hier hebben besproken, vond er geen verkorting van de telomeren plaats in de groep die extra selenium en co-enzym Q10 had gekregen.

De lengte van de uiteinden van de chromosomen – de telomeren – geeft aan hoeveel celdelingen er nog mogelijk zijn. Er is een verband tussen korte telomeren en veroudering en de kans op aandoeningen die op latere leeftijd optreden. Chronische ontstekingsprocessen versnellen het aantal celdelingen en verkorten daarmee de lengte van de telomeren. Er is echter ook een enzym – telomerase – dat de telomeren kan verlengen. Lees verder “Selenium en co-enzym Q10 suppletie verhindert verkorting telomeren”

Lion’s mane (pruikzwam) en denkvermogen

©Hilde Vriens

De pruikzwam (Hericium erinaceus) is een schimmel waarvan  het vruchtlichaam een eetbare paddenstoel is. In China wordt het al lang als een geneeskrachtige paddenstoel gezien die o.a. voorgeschreven wordt voor spijsverteringsproblemen en ter versterking van het immuunsysteem. Momenteel staat pruikzwam – ook bekend onder de naam lion’s mane – in de belangstelling voor het behoud van het denkvermogen omdat het stoffen bevat die de aanmaak van neurotrofines, zoals BDNF en zenuwgroeifactor,  stimuleren. Er zijn inmiddels 3 onderzoeken uitgevoerd met extracten van de zwamvlokken, het vruchtbeginsel en de paddenstoel van de pruikzwam bij mensen die last hadden van achteruitgang van het denkvermogen. De eerste studie werd in 2009 gepubliceerd en vond in Japan plaats. De conclusie luidt: Lees verder “Lion’s mane (pruikzwam) en denkvermogen”

Groene thee extract vermindert darmontsteking en verbetert nuchtere glucose

©Hilde Vriens

Een catechinerijk extract van groene thee verminderde darmontstekingen en verbeterde de suikerstofwisseling bij mensen met metabool syndroom 1 en gezonde volwassenen: een gerandomiseerde, gecontroleerde, cross-over studie. De dagelijkse dosering van het extract is vergelijkbaar met ongeveer 5 koppen groene thee. Lees verder “Groene thee extract vermindert darmontsteking en verbetert nuchtere glucose”