Een Australische chirurg is op zijn vingers getikt voor het geven van voedingsadvies. Dat mag hij als dokter niet vindt de Australian Health Practitioner Regulation Agency (AHPRA), een instantie die het gedrag van gezondheidsprofessionals reguleert. Hij moet zich bij zijn vak houden als dokter. “Ik raad mensen aan vooral geraffineerde suikers te laten staan, veel groente te eten en gezonde vetten te gebruiken”, zegt orthopedisch chirurg dr. Gary Fettke.
Waarom geeft hij zulke adviezen ? Om zoveel mogelijk te voorkomen dat bij diabetespatiënten een ledemaat moet worden afgezet als gevolg van hun ziekte, en een koolhydraatarm dieet kan daarbij helpen. Maar Fettke mag van de AHPRA dit advies niet geven. Hij moet zich als schoenmaker bij zijn eigen leest, de orthopedie, houden. De wereld op zijn kop ? Zeker ! En dit soort “protocolgeneeskunde” heeft ook in Nederland een dikke vinger in de pap en dat irriteert medisch journalist Toine de Graaf al jaren. Daarom vond hij het de hoogste tijd deze scheefgroei onder de aandacht van een breed lezerspubliek te brengen. Hij schreef De Kracht van de Alternatieven – Duel in de Geneeskunde met uw Gezondheid als inzet. Kersvers van de pers en een genot om te lezen !
Regulier of alternatief ?
Zo`n jaar of vijf geleden stelde ik in een artikel, getiteld “Wat nou alternatief ?” de vraag aan de orde: wat was er nou het eerst, de reguliere farmaceutische geneeskunde of de kruidengeneeskunde, de homeopathie, de Chinese geneeskunde, de voedingstherapie, de acupunctuur etc., geneesmethoden die al duizenden jaren bestaan. De farmaceutische geneeskunde is pas in de 19de eeuw ontstaan toen natuurlijke substanties werden gesynthetiseerd tot patenteerbare medicijnen, dus medisch-historisch gesproken is die vorm van geneeskunde een laatkomer. Dus welke van de twee is er nu eigenlijk “alternatief”? En dan hangt die zeer willekeurig gekozen betiteling ook nog eens af van de plaats waar je woont. In China bijvoorbeeld is de Chinese kruidengeneeskunde “regulier” en de “reguliere” Westerse geneeskunde “alternatief” ! Dat mag dan zo zijn roepen de vertegenwoordigers van de “officiële” geneeskunde maar de “alternatieve”geneeswijze is wetenschappelijk gesproken niet “evidence based”. (niet bewezen werkzaam).Maar is dat wel zo ? Volgens Toine de Graaf – en een groeiend aantal gezondheidsprofessionals – is dat “een argument van de onwetende” (hoofdstuk 4 in zijn boek) en is de bruikbaarheid van vele niet officiële geneeswijzen in de praktijk evident. Zo behoort de orthomoleculaire geneeskunde nog altijd tot het alternatieve domein. Dit is verbazingwekkend, gelet op de stapel met wetenschappelijke onderzoeken die het nut van voedingssuppletie onderbouwen. Zo verscheen in 2006 in de VS een rapport van de Council for Responsible Nutrition over wat een multi en andere voedingssupplementen kunnen betekenen voor de gezondheid. Al op de eerste pagina`s van dit lijvige werkstuk wordt een aantal voorbeelden opgesomd van studies die positief hebben gerapporteerd over het gebruik van multivitaminen. (Dickinson A. Shao A. Multivitamins and other dietary supplements for better health. A Position Paper Prepared for the Council for Responsible Nutrtion May 15, 2006) En dan de vraag: is de reguliere geneeskunde altijd wel zo “evidence based”? Toine geeft in zijn boek een aantal ontnuchterende voorbeelden van het tegendeel.
De wal keert het schip
Voor wie daar oog voor heeft ziet in Nederland ontwikkelingen gaande die bijdragen aan een milder klimaat in geneeskundeland. Een opmerkelijk voorbeeld daarvan is de onlangs opgerichte Vereniging Arts & Voeding (www.artsenvoeding.nl) Het lijkt erop dat de reguliere gezondheidszorg basale principes uit de alternatieve geneeskunde begint te omarmen. Langzaam maar zeker groeit de steun voor de alternatieven, deels onder de oppervlakte. Er zijn duidelijke signalen van een kentering. Dit gaat samen met een herwaardering van de kracht van de alternatieven. De sympathie geldt vooral de aandacht voor de patiënt, die bovendien de hele mens betreft. De fundering voor deze benadering werd reeds lang geleden gelegd door de vrouwelijke dokter Hildegard von Bingen (zie mijn artikel “Hildegard von Bingen, bitch of bink” ) Dit in scherp contrast met de haastige, reguliere geneeskunde die de patiënt in “stukjes”heeft geknipt. Over die “fragmentatie” in de reguliere geneeskunde heeft Richard de Let, arts en enthousiasteling ooit eens gezegd ( in zijn boek OERsterk, pag 27): ” Bij een patiënt met eczeem op de handrug heeft een dermatoloog theoretisch genoeg aan een rond gat in zijn deur waardoor de arm (van de patiënt) kan worden gestoken. De huidarts is in de huidafwijking geïnteresseerd, niet in de mens die er aan vastzit. Hij behandelt de huidklacht, niet de gehele mens. Het is de beperking van een reductionistische visie. Een mens is niet te herleiden tot een stuk huid. Dit laatste laat mij de noodzaak en de kracht zien van een holistische integrale aanpak”.
Volgens Toine de Graaf schuilt de kracht van de alternatieven juist in 4 stevige pijlers waarop de holistische geneeskunde rust: 1. Aandacht voor de patiënt– in schril contrast met haast en protocollen. 2. “Hele” mens – in plaats van “opgeknipte”geneeskunde een behandeling van de gehele mens zowel zijn lichaam als zijn psyche 3. Veiligheid van de therapie – bijwerkingen zijn verwaarloosbaar en treden nauwelijks op en 4. Betaalbaarheid – aantrekkelijk voor de patiënt en gezien de nauwelijks nog in de hand te houden kosten van de Nederlandse gezondheidszorg een grondige reden voor serieuze beschouwing door onze politici en zorgverzekeraars !
Polarisatie ?
Geeft Toine de Graaf voeding aan een verdere polarisatie tussen regulier en alternatief ? Integendeel ! Hoewel hij in zijn boek de scheefgroei binnen de geneeskunde scherp analyseert en de vinger duidelijk op zere plekken weet te leggen, benadrukt hij de legitieme plaats van zowel de reguliere als de alternatieve geneeskunde binnen de moderne gezondheidszorg. Ik denk dat hij zich in het volgende volledig herkent, toen ik vijf jaar geleden schreef: “Ik ben blij met hardwerkende dokters die dag en nacht voor hun patiënten klaar staan om hun leven te redden of hun gezondheid te helpen herstellen. Ik heb zelf veel aan hen te danken. Maar laten artsen nou alsjeblieft eens ophouden om de geneeskundige praktijk kunstmatig – en uit een een zekere arrogantie – van een tweedeling te voorzien: regulier en alternatief. Want zo`n gespleten situatie bestaat niet ! De geneeskunde van eeuwenoud of heel dichtbij, waar binnen verschillende stromingen hun werk moeten (kunnen) doen, moeten elkaar aanvullen niet aanvallen” Proficiat met je prachtige boek Toine. Wat mij betreft had het jaren eerder geschreven mogen worden !
De kracht van de alternatieven – duel in de geneeskunde met uw gezondheid als inzet – Toine de Graaf, 2016, uitgave www.ortho.nl
Gerelateerd:
Delen.
Geef een reactie