We gaan naar de supermarkt en kopen daar groente en fruit. Op zich niks bijzonders, want als goed geinformeerde consumenten weten we dat het dagelijks eten van meer groente en fruit, het risico op kanker, hart en vaatziekten, diabetes en andere narigheden verkleint. Prima. Maar de meeste groente en fruit in de supermarkt zijn bespoten met pesticiden, en daar worden we niet blij van. Niet iedereen bezit een tuin en aan onbespoten biologisch verbouwde gewassen hangt vaak een stevig prijskaartje. In het kader van ziektepreventie zou onze Minister van Volksgezondheid aan die prijskaartjes iets moeten doen, maar ze doet het niet. Misschien dat het lezen van mijn artikel ”Bitter in de mond, maakt het hart gezond” haar nog eens op andere gedachten brengt. Wat kunnen we intussen doen om in deze dure tijden voldoende betaalbare groente en fruit te consumeren ?
Water en zeep.
Dr. Andrew Saul is bioloog en hoofdredacteur van The Journal of Orthomolecular Medicine Als voedingsadviseur is hij, net als ik, een groot voorstander van biologische land en tuinbouw. Hij bezit zelf een enorme tuin waarin hij van alles plant en verbouwt. Maar dr. Saul loopt ook wel eens een biologische supermarkt binnen en constateert dat daar de prijzen voor groente en fruit niet voor iedere beurs even gunstig zijn. Vooral stadsmensen die geen tuin hebben, en over weinig financiele armslag beschikken, maar toch graag gezond willen eten, ervaren dit als een bezwaar. Om dagelijks voldoende groente en fruit te kunnen consumeren doet Andrew Saul bij wijze van compromis een beetje water bij de wijn. Of beter gezegd: bij het fruit. Hij adviseert namelijk om als je het goedkopere bespoten fruit koopt het voor gebruik niet alleen met water, maar met water en zeep te wassen. Daarmee verdient het gewassen fruit niet het ”Eko-predikaat”, maar het meeste vergif kun je er wel mee wegkrijgen. Misschien zeg je: niks nieuws onder de zon, ik spoel mijn fruit altijd al onder de kraan af. Maar landbouwgif verdwijnt niet met water alleen. Als dat wel zo was, zouden boeren na elke regenbui hun pesticidepomp moeten pakken om de gewassen opnieuw te besproeien. Onbegonnen werk en nog duur ook. Om die reden worden pesticiden gemaakt met chemische ”stickers”, substanties die onoplosbaar zijn in water. Komt er regen of valt er dauw dan blijft het gif dus gewoon op de groente en het fruit plakken.
Proef op de som
Om gifresten van fruit te verwijderen is zeep of afwasmiddel effectiever dan je denkt. Doe het volgende: neem een flinke tros rode of witte druiven en leg die in een diepe schaal water met een scheutje afwasmiddel. Afwasmiddel goed door het water mengen, de druiven vervolgens onderdompelen en een paar minuten stevig heen en weer bewegen. Als je goed kijkt zie je het water een beetje troebel worden. Dat zijn gifresten. Proef op de som ? Doe hetzelfde met een tros druiven zonder afwasmiddel en een tros biologisch gekweekte druiven met afwasmiddel. Zien is geloven.
Ais je ”gewoon” fruit koopt en op deze manier behandelt, is naspoelen voordat je het eet natuurlijk wel belangrijk. Maar naspoelen doe je immers ook als je de vaten wast ? Als je het fruit met zeep of afwasmiddel hebt gespoeld, zul je merken dat het anders aanvoelt. Niet meer zo glad. Overbodig te zeggen dat pesticiden onze gezondheid geen goed doen, ook al zijn er onverbeterlijke optimisten die het tegendeel (blijven)beweren.
Nog een opmerking: is je budget wel toereikend, blijf er dan de voorkeur aan geven biologisch gekweekte groente en fruit te consumeren. Kun je dat niet dan is het wellicht een troost dat met deze maatregel minder gif naar binnen komt. Alle beetjes helpen.
Waslaag
Vaak wordt op fruit een waslaagje aangebracht zodat groente en fruit er mooier uitzien. Het gaat vermoedelijk oxidatie tegen. Dat waslaagje levert echter wel een extra probleem op, want de pesticide wordt er als het ware door ”ingesloten”. Je krijgt het er niet zomaar af, en voor het verwijderen daarvan heb je minstens een middel nodig dat zo grondig werkt dat je er kaarsen mee kunt oplossen. Nu ken ik door mijn chemisch-farmaceutische opleiding wel substanties die dat kunnen, maar ze zijn niet onschadelijk voor de gezondheid. Als iemand dus een goede suggestie voor een bruikbaar middel heeft dan houd ik mij van harte aanbevolen ! Voorlopig is fruit dat ”in de was staat” het beste eetbaar door het gewoon te schillen. Als je wilt weten of groente of fruit van een waslaagje zijn voorzien – appels, peren, aubergines, komkommers, pompoenen en tomaten vallen vaak in die categorie – probeer dan bij wijze van test of je er met je nagel iets van kunt afschrappen. Een andere manier is goed lezen wat er op het aangebrachte stickertje of de verpakking staat, Voor dat laatste moet je misschien even terug naar de supermarkt. Maar nieuwe schoenzolen zijn duur en een fruit en groenteschilmesje kost misschien maar een euro….
Delen.
Geef een reactie