doorsnee-polsCTS is de afkorting van het zogeheten carpaaltunnel-syndroom, een verzameling heel vervelende klachten die ontstaat door een beknelling van de middelste armzenuw in het verloop van het nauwe kanaal dat gevormd wordt door de handwortelbeentjes en een peesblad tussen pink- en duimmuis aan het begin van de handpalm. In deze carpaaltunnel lopen de buigpezen van de vingers en de zenuw die de zachtste structuur is en daarvoor het meest gevoelig voor druk. Een tintelend en pijnlijk gevoel in het gebied van duim, wijs, middel en soms een deel van de ringvinger zijn het gevolg. Ook kan een verdoofd gevoel van de vingertoppen en verminderde kracht ontstaan, waardoor gemakkelijk dingen uit de hand kunnen vallen. De pijn kan uitstralen via de onderarm en elleboog tot in de schouder. s ’Nachts nemen de klachten vaak in ernst toe, waardoor men er wakker van wordt.

Oorzaak

De beknelling van de zenuw in de nauwe carpaaltunnel wordt doorgaans veroorzaakt door zwelling. Het probleem lijkt vaker voor te komen bij vrouwen tussen de 40 en 60 jaar. Vooral dames die zwanger zijn, orale anticonceptiva gebruiken of in de overgang zijn blijken er gevoelig voor. Hier spelen hormonen bij de zwelling van het bindweefsel dus duidelijk een rol. Ook kunnen de peesscheden zwellen door irritatie, zoals bij reuma. Personen die met hun handen forse handenarbeid verrichten, zoals timmerlui, lopen eveneens een risico. Datatypistes – en computerfreaken – die weliswaar lichte maar repeterende bewegingen met de handen maken zitten ook in de gevarenhoek. Bij diabetes komt CTS ook meer voor. Zwelling van de binnenkant van de carpaaltunnel,  anatomische afwijkingen van het polsgewricht, reumatoïde ontstekingen etc. kunnen allemaal leiden tot dit soort vervelende klachten.

Therapeutische overwegingen

 

De rechterhand is zojuist geopereerd

In sommige gevallen verdwijnt het probleem na enkele maanden vanzelf. Is dat niet zo dan wordt van medische zijde vaak een spalkje aanbevolen waarmee de pols rust krijgt en de klachten kunnen afnemen. Een injectie in de pols met cortison – een sterke ontstekingsremmer – en een plaatselijk verdovend middel kan lange tijd goed helpen. Ik teken daarbij wel aan dat het langdurig gebruik van glucocorticoïden, zoals cortison altijd een negatieve uitwerking heeft op het lichaamseigen gehalte vitamine D. Aanvulling daarvan is in die situatie dan ook zeker gewenst. Is het probleem bijzonder ernstig dan kan gekozen worden voor een operatie waarbij de spalk ter overbrugging van de eventuele wachttijd verlichting kan geven. Bij de operatie wordt het dak van de carpaaltunnel – de verbinding tussen pink en duimmuis – doorgesneden, en de zenuw van de beknelling verlost. Sommige chirurgen verkiezen de ingreep als kijkoperatie uit te voeren. Nu staat niemand te popelen om geopereerd te worden – tijdelijke arbeidsonderbreking, eventuele complicaties, napijn etc. -, maar als CTS een chronisch karakter krijgt is het niet verstandig om er mee door te blijven lopen. Studies laten namelijk zien dat door aanhoudende beknelling zenuwbanen permanent beschadigd kunnen raken waardoor volledig herstel moeilijker wordt. Aardig om te vermelden is dat een operatie in combinatie met een orale toepassing van Arnica Montana in een homeopathische verdunning plus Arnicazalf aangebracht op de pijnlijke plek betere resultaten geeft dan operatie alleen. [ Alternative Therapies in Health and Medicine 2002 Mar-Apr;8(2):66-68]  Maar in eerste instantie is rust de meest aanbevolen therapie; vier weken lang dagelijks- ook s’nachts – een spalk om de pols te ondersteunen.[ Archives of Physical Medicine and Rehabilitation 2000;81:424-429 ].

Wisselbaden en voedingssupplementen

CTS gaat gepaard met ontsteking en zwelling van het aangedane weefsel. Wisselbaden met heet en koud water zijn dikwijls in staat om de bloedcirculatie in het polsgebied te bevorderen en de zwelling te verminderen. De hand tot over de pols ongeveer drie minuten in heet water dompelen, gevolgd door een koud waterbad van dertig seconden  3 – 5 x herhaald bevordert de bloedcirculatie en daarmee de locale toevloed van nutriënten, afvoer van afvalproducten, en een vermindering van de pijn. Door toegenomen milieutoxiciteit, en het al te overvloedig gebruik van farmaceutica zijn bij veel mensen de lichaamsgehaltes vitamine en mineralen navenant verminderd – zie mijn “Ali Baba en de Veertig Rovers”.  Of er een verband bestaat tussen een toename van CTS en genoemde factoren zou een mooi onderzoeksterrein kunnen zijn voor een doctoraal student geneeskunde of farmacie. Wat in elk geval duidelijk blijkt, is dat bij veel mensen vooral vitamine B6 te lijden heeft onder het veelvuldig toepassen van antibiotica, orale anticonceptiva, sommige diuretica en MAO-remmers. Ook de toegenomen consumptie van dierlijk eiwit en alcohol blokkeren de werking van vitamine B6. Een aantal gedegen uitgevoerde klinische studies laat zien dat juist deze vitamine in therapeutische doses van 50 tot 300 mg van nut kan zijn bij de bestrijding van CTS.[Annals of the New York Academy of Sciences 1990;585:295-320 ] Het effect was zelf groter bij een gecombineerde inname van B6 en B2 .Dat is vermoedelijk toe te schrijven aan enzymen die B6 omzetten in zijn actieve vorm pyridoxaal-5-fosfaat [Proceedings of the National Academy of Sciences of the United States of America 1984;81:7076-7078 ] Ik raad u wel aan dergelijke doses in overleg met uw [orthomoleculair] arts te gebruiken en niet op eigen houtje aan de slag te gaan, in ieder geval niet met meer dan 100 mg per dag. Voor pyridoxaal-5-fosfaat geldt zo’n 10 mg per dag. Het gebruik van ontstekingsremmende voedingssubstanties zoals omega-3-vetzuren en vitamine C zijn goede ondersteuners van het genezingsproces. Voor alfa-liponzuur, groenlipmosselextract en methylsulfonylmethaan [MSM] zijn ook bij CTS nuttige rollen weggelegd. Een plantaardig georiënteerd dieet met veel flavonoïden – gekleurde groente heeft de voorkeur.

Gerelateerd Voer voor reumatologen

Delen.