Te weinig magnesium en te veel calcium lijkt de kans op prostaatkanker – en dan vooral de gevaarlijke vorm – te vergroten.

Diverse onderzoeken uit de afgelopen 20 jaar hebben een verband gevonden tussen hoge calciumgehaltes en een verhoogde kans op de dodelijke vorm van prostaatkanker. De Amerikaanse wetenschapper Giovanucci heeft hier veel onderzoek naar gedaan. De relatie tussen de calciuminname en prostaatkanker is veel minder sterk dan die met de calciumgehaltes in het bloed. Alle bronnen van calcium zijn wat dat betreft dus niet hetzelfde. Wel toonde Giovanucci aan dat een hoge calciuminname door zuivelproducten de kans op agressieve prostaatkanker vergroot. Volgens hem is de relatie met vitamine D van belang. Zijn hypothese luidt dat er een belangrijke wisselwerking is met vitamine D. Bij een hogere calciuminname kan er een relatief vitamine D tekort ontstaan. Dit werkt celwoekering in de prostaat in de hand.
Afdoende bewezen is deze theorie echter niet. Andere wetenschappers zetten hier vraagtekens bij. Al onderschrijven ze dat een oorzakelijk verband tussen een hoge calciuminname door zuivel en gevaarlijke prostaatkanker voor de hand ligt. Zuivel bevat echter niet alleen weinig vitamine D maar ook weinig magnesium. Reeds lang is bekend dat er een wisselwerking bestaat tussen de twee mineralen calcium en magnesium. Volgens de geleerden van de Vanderbilt universiteit fungeren deze mineralen als een soort boodschappers voor celdeling en ontstekingsprocessen. Een disbalans kan diverse processen verstoren waardoor cellen eerder kunnen ontaarden in kankercellen.
Om deze hypothese te bewijzen vergeleken ze de gegevens van 494 mannen die in vier categoriën in te delen waren. de eerste categorie had een ernstige vorm van prostaatkanker (Gleason 7 of hoger), een tweede had een minder ernstige vorm van deze ziekte, bij de derde categorie was een voorstadium (prostaat intra-epitheliale neoplasie) van de ziekte geconstateerd en de vierde groep was gezond. Men analyseerde de calcium- en de magnesiumgehaltes in het bloed van deze mensen. Het bleek dat beiden groepen prostaatkankerpatiënten hogere calcium en lagere magnesiumgehaltes in het bloed hadden dan de gezonde mensen. Het verband was het sterkst bij de mensen met de ernstige vorm van prostaatkanker en ook veel sterker wat betreft magnesium dan calcium. In onderstaande tabel, die betrekking heeft op de twee groepen prostaatkankerpatiënten -links de minder ernstige variant, rechts de ernstige vorm- , staat het sterke verband tussen een magnesiumtekort en het risico op de ziekte in cijfers uitgedrukt.

Volgens de tabel komt ernstige prostaatkanker bij een hoog magnesiumgehalte 52% minder vaak voor.

 

 

 

 

 

 

Blood Magnesium, and the Interaction with Calcium, on the Risk of High-Grade Prostate Cancer, Plos one, 2011
http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/21541018
http://www.webmd.com/prostate-cancer/news/20080903/calcium-levels-predict-prostate-cancer

Am J Clin Nutr October 2001 vol. 74 no. 4 549-554

Delen.