Alhoewel lichaamsbeweging niet het onderwerp van deze site is vond ik het volgende onderzoek opmerkelijk genoeg goed nieuws voor degenen die niet veel zin of tijd hebben om te sporten maar toch gezond willen blijven.
Op de site van het Diabetes Fonds staat dat minimaal een half uur per dag matige lichaamsbeweging ideaal is om diabetes te voorkomen. Uit enkele onderzoeken blijkt echter dat intensieve kortdurende inspanning ook het risico op diabetes type 2 zou moeten kunnen verkleinen. Recentelijk is een onderzoek gepresenteerd waaruit bleek dat zelfs slechts 15 minuten intensieve intervaltraining drie keer per week snel een bijzonder gunstig effect kan hebben op de suikerstofwisseling.
De jonge proefpersonen moesten 4 x 30 seconden zo hard mogelijk fietsen op een hometrainer, afgewisseld met vier minuten rust. In de loop van de twee weken dat het onderzoek duurde werd het aantal sprints per sessie opgevoerd tot zes. Enkele dagen na de zesde en laatste sessie vonden de bloedmetingen plaats die vergeleken werden met die van voor het trainingsprogramma en met andere proefpersonen die het programma niet volgden.
Het bleek dat na inname van een glucosedrank het insuline-, glucose en vetzuurgehalte erg stabiel bleef zoals bij erg fitte mensen het geval is. De gevoeligheid voor insuline was toegenomen, zo concluderen de onderzoekers. Vooral het stabielere bloedsuiker (glucose)gehalte is opmerkelijk.
Ondanks langdurige trainingsprogrammas (2-16 maanden) laten de meeste onderzoeken geen vermindering van het glucosegehalte onder de curve zien door aerobische training of krachttraining. Slechts een geringere stijging van het insulinegehalte na inname van glucose na de training. Hetgene slechts een gedeeltelijke verbetering van de werking van insuline betekent.
Na een maaltijd is de hoeveelheid glucose dat door de spieren wordt opgenomen -afgezien van de hoeveelheid voedsel – de belangrijkste factor die bepaalt hoeveel insuline er nodig is en hoe sterk de bloedsuikerspiegel stijgt. Korte, intensieve inspanningen zijn effectief in het verhogen van de energiebehoefte van de spieren waardoor er minder energie overblijft dat door het lichaam moet worden opgeslagen.
De verklaring voor de betere resultaten van deze studie t.o.v. de onderzoeken waarbij in totaal veel meer tijd en energie werd verbruikt is dat de proefpersonen maar zo’n 250kcal per week meer aten dan voorheen. Mensen die elke week uren gaan sporten gaan vaak ook 2000-3000kcal meer eten per week. Hierdoor wordt een deel van het profijt voor de stofwisseling weer teniet gedaan.
BMC Endocrine Disorders 2009, 9:3
Delen.
2 pingbacks