Selenium en co-enzym Q10 suppletie verhindert verkorting telomeren

Chromosomen (grijs) van de mens met aan de uiteinden de telomeren (wit) (Wikipedia)

Volgens  de analyse van het bloed van een eerder Zweeds onderzoek, dat we hier hebben besproken, vond er geen verkorting van de telomeren plaats in de groep die extra selenium en co-enzym Q10 had gekregen.

De lengte van de uiteinden van de chromosomen – de telomeren – geeft aan hoeveel celdelingen er nog mogelijk zijn. Er is een verband tussen korte telomeren en veroudering en de kans op aandoeningen die op latere leeftijd optreden. Chronische ontstekingsprocessen versnellen het aantal celdelingen en verkorten daarmee de lengte van de telomeren. Er is echter ook een enzym – telomerase – dat de telomeren kan verlengen. Lees verder “Selenium en co-enzym Q10 suppletie verhindert verkorting telomeren”

Door glucosamine minder kans op een hartaanval?

Volgens een analyse van de gegevens van ongeveer 500 000 Britten biedt glucosamine mogelijk bescherming tegen een hartaanval en beroerte en is de cardiovasculaire sterfte kleiner onder mensen die dit supplement gebruiken.

Glucosamine is een  supplement dat op grote schaal wordt gebruikt om artrose (osteoartritis) en gewrichtspijn te verlichten. Eerder epidemiologisch onderzoek suggereert dat glucosamine een rol zou kunnen spelen bij het voorkomen van hart- en vaatziekten en het verminderen van sterfte. Ook hebben we eerder melding gemaakt van een epidemiologisch onderzoek dat glucosaminegebruik in verband bracht met een verminderd risico voortijdig te overlijden. Een dierstudie meldde dat glucosamine de levensduur van wormen en muizen verlengde door een dieet met weinig koolhydraten na te bootsen, en studies bij mensen hebben consequent het beschermende effect aangetoond van een koolhydraatarm dieet op de ontwikkeling van cardiovasculaire aandoeningen. Andere studies met dieren hebben gemeld dat de ontstekingsremmende eigenschappen van glucosamine een preventieve rol kunnen spelen bij de ontwikkeling van atherosclerose.

Lees verder “Door glucosamine minder kans op een hartaanval?”

Pyrroloquinoline quinone tegen veroudering?

Pyrroloquinoline quinone (PQQ) is een vitamineachtige wateroplosbare voedingsstof die de laatste tijd in de belangstelling staat als mogelijk natuurlijk middel om verouderingsverschijnselen tegen te gaan. Uit dierproeven en lab onderzoek blijkt dat PQQ de aanmaak van mitochondriën mogelijk kan stimuleren en ouder wordende mitochondriën ( energiecentraletjes in de cellen) ook beter kan laten functioneren. Een belangrijk aspect van veroudering zou zodoende kunnen worden tegengegaan. Sommige andere stoffen die in deze categorie voedingsstoffen zitten zijn o.a. carnitine, liponzuur, resveratrol, genisteine, co-enzym Q10, granaatappel en nicotinamide (riboside). PQQ heeft het voordeel dat het in lage concentraties effect kan sorteren en goed opneembaar is, want wateroplosbaar. We hebben nu voor het eerst enkele humane studies gevonden naar enkele effecten van PQQ. Lees verder “Pyrroloquinoline quinone tegen veroudering?”

Verjonging door nicotinamide riboside

Een aantal kleine onderzoeken lijken er op te wijzen er op dat een speciale vorm van vitamine B3 – nicotinamide riboside – op mensen van middelbare leeftijd en ouder een verjongend effect zou kunnen hebben.

Onlangs is het, voor zover ons bekend, tweede onderzoek bij mensen uitgevoerd waarbij men met nicotinamide riboside het gehalte nicotinamide adenine dinucleotide (NAD+) kon verhogen. Aan het onderzoek van de Universiteit van Colorado deden 30  redelijk gezonde mensen mee in de leeftijdscategorie van 55-79 jaar.  De proefpersonen werden in 2 groepen verdeeld. De ene groep kreeg eerst gedurende 6 weken een hoge doses nicotinamide riboside (2 x daags 500 mg)  en de andere groep een placebo. In een tweede periode van 6 weken werden de groepen geswitched. Er werd gekeken (1) of er nadelige bijwerkingen waren, (2) wat het effect was op het NAD+ gehalte en (3) of er een effect was op de bloeddruk. Er was nauwelijks verschil in nadelige bijwerkingen tussen de groepen. De twee personen die stopten vanwege bijwerkingen zaten op dat moment in de placebogroep. Er werd in beiden groepen een enkele keer melding gemaakt van zogenaamde ” flushing”. Dat is een tijdelijke  roodverkleuring en tinteling van de huid die in een dergelijke dosering bijna altijd optreedt bij de nicotinezuurvorm van vitamine B3.  Mogelijk treedt dit dus in sommige gevallen ook in lichte mate op bij deze vorm van vitamine B3. Lees verder “Verjonging door nicotinamide riboside”

Visolie voor spierkracht gepensioneerden

visoliecapsEnkele jaren geleden maakten we al melding van onderzoeken waaruit was gebleken dat extra omega-3 vetzuren uit vis van belang kunnen zijn voor het behoud van spierkracht op latere leeftijd. Eén van de twee onderzoeksgroepen van de destijds besproken studies deed een vervolgonderzoek. Een zestigtal redelijk gezonde mannen en vrouwen van 65-80 jaar oud  kreeg gedurende zes maanden 4 sterke visolie capsules per dag  (3360 mg EPA/DHA) of placebocapsules met maisolie. Volgens de wetenschappers de hoeveelheid omega-3 vetzuren die aanwezig is in 200-400 gram vis zoals haring, makreel en sardine. Na drie en na zes maanden werd de spierkracht, de spieromvang en het gewicht gemeten. Het bleek dat de visolie een bescheiden maar duidelijk positief effect had laten zien op de spierkracht en de omvang van de spieren. In de placebogroep waren deze in de loop van de zes maanden enigermate verslechterd. Lees verder “Visolie voor spierkracht gepensioneerden”

Nutrigerontologie, voeding en veroudering volgens Kris Verburgh

Kris Verburgh, auteur van de bewonderenswaardige bestseller De Voedselzandloper, schreef een artikel in een wetenschappelijk tijdschrift waarin hij een voorstel doet voor een nieuwe medische discipline die  dieetvoorschriften voor de lange termijn op zou moeten stellen die gebaseerd zijn op de bevindingen van de gerontologie, de wetenschap  die zich bezighoudt met het verouderingsproces. Hij noemt dit Nutrigerontologie: de invloed van voedingsstoffen op de levensduur en op verouderingsziektes. Momenteel zijn volgens Verburgh dieetvoorschriften en adviezen te vaak gebaseerd op korte en middelange termijnstudies naar indirecte indicatoren van gezondheid zoals het ldl-cholesterol of het gewicht. Als dieetvoorschriften gebaseerd zijn op de effecten van voedingsmiddelen  op fundamentele verouderingsprocessen zouden deze veel nuttiger en betrouwbaarder kunnen zijn. In het artikel geeft de auteur zijn visie over de huidige stand van zake op dit gebied. Een aantal van deze metabole processen liggen ten grondslag aan twee basisbeginselen van De Voedselzandloper. Lees verder “Nutrigerontologie, voeding en veroudering volgens Kris Verburgh”