Een ei is een voedingsmiddel met een groot aantal belangrijke voedingsstoffen zoals vitamines, vetzuren, eiwitten en carotenoïdes. Een ei bevat echter ook circa 200 mg cholesterol. Een voedingsstof met een slechte naam. Om die reden werd van overheidswege lange tijd aanbevolen niet meer dan 2 eieren per week te eten. Meer zou slecht zijn voor hart en bloedvaten. Enkele grote studies, zoals de Phycisians Health Study lieten echter geen verband zien tussen het eten van veel eieren – tot 7 per week – en een vergrote kans op een hartaanval of beroerte. Daarom hebben de instanties in Nederland en België hun aanbeveling herzien. Ze raden nu aan maximaal 3 eieren per week te eten. Dit jaar zijn twee verschillende meta-analyses gepubliceerd door wetenschappers over alle belangrijke onderzoeken over de relatie tussen de consumptie van eieren en het optreden van hart- en vaatziektes. Beiden onderzoeken kwamen tot soortgelijke conclusies. Het eten van 7 eieren per week verhoogt het risico op een hartaanval of beroerte niet. Diabetici lijken er echter verstandig aan te doen niet meer dan 2 eieren per week te eten. Lees verder
Rubriek: diabetes
Vitamine E bij diabetes of juist niet?
In India deed men een vergelijkend onderzoek naar het effect van vitamine E, omega-3 vetzuren uit vis en alfa-liponzuur bij diabetes. De 100 proefpersonen leden al enkele jaren aan diabetes type 2, gebruikten hiervoor medicatie (metformine en glimepiride maar geen insuline) en vertoonden ook andere symptomen van het metabool syndroom. Zij werden in vier groepen verdeeld. Groep 1 kreeg 300 mg alfa-liponzuur per dag, groep 2 1800 mg EPA/DHA omega-3, groep 3 400 mg vitamine E en groep 4 was de placebogroep. In de loop van het drie maanden durend onderzoek werden allerlei metingen gedaan. Hieruit bleek dat alle drie de supplementen een bijzonder gunstige invloed hadden op diverse parameters zoals het overgewicht (BMI), het bloedsuikergehalte, het geglyceerd hemoglobinegehalte (HbA1c) en het cholesterolgehalte. De vitamine E en de EPA/DHA visoliecapsules waren over het algemeen wat effectiever dan de liponzuur. Zo daalde de BMI alleen in de omega-3 en vitamine E groepen; was de daling van het cholesterol in de vitamine E groep het sterkst en de daling van het HbA1c gehalte in de omega-3 groep.
Haptoglobine
Een belangrijk voordeel van de verbetering van bovengenoemde metabole factoren is dat dit het risico op een hartaanval en andere cardiovasculaire aandoeningen zou moeten verlagen. Vitamine E heeft in de gebruikte dosering van 400 mg per dag echter momenteel niet zo’n goede naam meer wat dat betreft. Uit langdurige onderzoeken van enkele jaren terug, zoals de HOPE Trial, bleek dat o.a. diabetici per saldo geen baat hadden bij extra vitamine E. Er zijn in het verleden diverse mogelijke verklaringen voor de tegenstrijdige resultaten met vitamine E geopperd. Wetenschappers uit o.a. Israël zijn de afgelopen jaren met gegevens gekomen waaruit blijkt dat genetische verschillen de paradoxale resultaten met vitamine E zouden kunnen verklaren. Lees verder
Olijfblad verbetert insulinegevoeligheid
Een onderzoek uit Nieuw-Zeeland liet zien dat olijfblad-extract de gevoeligheid voor insuline verbetert alsmede de werking van de béta-cellen in de alvleesklier. Het betrof een onderzoek onder mannen die te kampen hadden met overgewicht, geen diabetes hadden maar bij wie de insulinegevoeligheid al te wensen overliet . Dit bevestigt eerder, Israëlisch, onderzoek dat met soortgelijke resultaten kwam bij diabetici.
De bladeren van de olijfboom bevatten veel polyfenolen zoals oleuropein die in dierproeven veel gunstige effecten hebben laten zien zoals op de bloeddruk, het bloedsuikergehalte, de bloedvaten en de immuniteit tegen virussen. Als kruidenremedie worden olijfbladeren sinds oudsher in mediterrane landen voor diverse medische doeleinden gebruikt. Vandaar dat op diverse universiteiten onderzoek plaatsvindt dat voor een deel gefinancierd wordt door producenten van olijfblad-extracten. Eerder maakten we melding van humane studies die een bijzonder gunstig effect van olijfblad-extract bij hoge bloeddruk liet zien.
Onderstaande de grafieken met de resultaten van het Nieuw-Zeelandse onderzoek. Lees verder
Alarm! Syndroom X
Als u nog nooit van syndroom X hebt gehoord, vraagt u zichzelf waarschijnlijk af wat deze mysterieuze aandoening is en of u zich er zorgen over moet maken. Het antwoord is heel eenvoudig: u lijdt er misschien al aan. Syndroom X , ook wel het metabool syndroom genoemd, is een aandoening die veel mensen ontwikkelen tegen de tijd dat ze de middelbare leeftijd bereiken of zelfs al eerder. Syndroom X kan er voor zorgen dat u zich niet alleen moe en duf voelt; ook veroudert u sneller, waardoor de voorwaarden voor rampzalige gezondheidsproblemen, als hart en vaatziekten, diabetes, Alzheimer, kanker en andere ziekten worden gecreëerd. X heeft natuurlijk altijd het onbekende vertegenwoordigd, zoals de onbekende functie bij algebra. Onderzoekers noemden het “syndroom X” toen het voor het eerst werd onderkend, maar nog grotendeels onbewezen en mysterieus was. Tegenwoordig is het metabool syndroom niet langer een mysterie. Het is een beangstigend veel voorkomende en vaak genegeerde aandoening die de gezondheid volledig kan laten ontsporen.
Definitie
Een syndroom is een aandoening die wordt bepaald door een groep symptomen of stoornissen, die met elkaar in verband staan. Van het metaboolsyndroom bestaan diverse, enigszins afwijkende, definities, waaronder: Lees verder
Geelwortel voorkomt en behandelt diabetes
Mensen uit India en Pakistan krijgen als zij op een Westers voedingspatroon overstappen opvallend vaak diabetes. Aangenomen wordt dat diverse kruiden die rijkelijk gebruikt worden in de Indische keuken hiertegen beschermen. Van kaneel en fenegriek is aangetoond dat deze kruiden, die in diverse Indische gerechten voorkomen, een gunstig effect hebben op de bloedsuikerspiegel en het risico op diabetes vermoedelijk verkleinen. Ook van kurkuma (curcuma longa, geelwortel, koenjit), met als werkzame bestanddeel curcumine, wordt al jaren vermoed dat het een gunstig effect heeft op de suikerstofwisseling. Tot voor kort is er geen gedegen onderzoek bij mensen gedaan naar deze mogelijke gunstige werking van de wortel. Nu zijn er twee onderzoeken verschenen die opmerkelijke resultaten lieten zien.
Lees verder
Groene thee-extract bij obesitas
Een Poolse studie onder mensen met ernstig overgewicht met hoge bloeddruk liet opmerkelijke verbeteringen zien na drie maanden gebruik van een sterk groene thee-extract.
De 56 proefpersonen met een BMI > 30 kregen elke dag een capsule die 380 mg groene thee extract bevatte waarvan 208 mg epigallocatechine gallate (EGCG) of een placebo. Na drie maanden was in de groep die het extract had gekregen de bloeddruk gedaald. De systolische (boven) druk met gemiddeld 4,9 mm kwikdruk en de diastolische druk met 4,7 mm kwikdruk. In de placebogroep was de daling maar 0.8 mm en 0,6 mm. Ook andere metingen waaren aanmerkelijk verbeterd in de groene theegroep. Het nuchtere glucosegehalte en insulinegehalte was gedaald en er was een verbetering van de cholesterolgehaltes. Het CRP gehalte – een merker van laaggradige ontstekingsprocessen – was met 0,9 mg/L gedaald terwijl deze was toegenomen in de placebogroep.
Deze bevindingen leveren sterk bewijs voor een gunstige invloed van groene thee-extracten op de bloeddruk, het koolhydraatmetabolisme, het vetzuurprofiel en de oxidatieve stress en ontstekingsprocessen bij patiënten met hoge bloeddruk die gerelateerd is aan overgewicht.
Zo luidt de conclusie van de onderzoekers. Lees verder
Mariadistel en fenegriek bij diabetes
Onlangs is een meta-analyse gepubliceerd gebaseerd op onderzoeken die in het verleden zijn gepubliceerd over het gebruik van kruiden (preparaten) bij de behandeling van diabetes type 2. De onderzoekers zochten naar dubbelblind, gerandomiseerde onderzoeken die minstens acht weken geduurd hadden en waarbij het HbA1c (geglyceerd hemoglobine) gehalte gemeten was. Men vond voldoende studies om een analyse te maken van vier planten en kruiden-extracten: fenegriek (Trigonella foenum), mariadistel (Silybin marianum), zoete aardappel (Ipomoea batatas) en kaneel (Cinnamomum cassia). Lees verder
Alfa-liponzuur en andere voedingsstoffen bij diabetische neuropathie
Bij diabetes ontstaat vaak geleidelijke zenuwschade waardoor klachten ontstaan zoals vermindering van de tastzin in handen en voeten, tintelingen en branderige pijn. Dit wordt diabetische neuropathie of polyneuropathie genoemd. Deze aandoening kan uiteindelijk leiden tot beenamputatie. De oorzaken zijn o.a. een vermindering van de doorbloeding van de bloedvaatjes die de zenuwen van zuurstof moeten voorzien en versuikerde eiwitten (advanced glycation end products (AGEs)). Deze klachten zijn regulier moeilijk te behandelen. Het natuurlijke middel alfa-liponzuur blijkt echter tamelijk effectief bij deze pijnlijke aandoening. Tevens aandacht voor andere voedingsstoffen die van belang kunnen zijn. Lees verder
Resveratrol vermindert insulineresistentie
Resveratrol, de plantaardige voedingsstof die o.a. aanwezig is in rode wijn, blijkt in lage doses gunstig te zijn bij diabetes.
Van de tot de polyfenolen en de fytoalexinen behorende resveratrol worden talrijke gunstige effecten vermoed. Uit laboratoriumonderzoek en dierproeven maakt men op dat resveratrol mogelijk op velerlei wijze een positieve uitwerking kan hebben op de levensverwachting vanwege een ontstekingsremmende werking, activering van het anti-verouderingsgen Sirt-1, een tumorrremende en antioxidante werking. Of resveratrol deze beloftes kan waarmaken zal voor een groot deel nog moeten blijken aangezien onderzoek bij mensen nog beperkt is. Nu is er een Hongaars onderzoek onder diabetici type 2 gepubliceerd.
De 19 proefpersonen werden 4 weken gevolgd. Zij kregen 2 maal daags 5mg resveratrol of placebo’s. Het bleek dat de resveratrol de gevoeligheid voor insuline duidelijk verbeterde (HOMA-ir) en, als gevolg hiervan, werd het bloedsuikergehalte na een testmaaltijd verlaagd. De individuele verschillen waren overigens groot.
Pál Brasnyó, c.s.. Resveratrol improves insulin sensitivity, reduces oxidative stress and activates the Akt pathway in type 2 diabetic patients. British Journal of Nutrition, 2011
Gerelateerd: Resveratrol ontstekingsremmend bij mensen
Carnitine bij diabetes
Eén van de belangrijkste supplementen bij diabetes is l-carnitine, zo blijkt opnieuw uit twee recente onderzoeken.
Het grootste onderzoek is te vergelijken met de studie die we beschreven in dit artikel. Een grote groep diabetici bij wie het bloedsuikergehalte slecht was gereguleerd volgden, gedurende een jaar, een dieet en kregen bij elke maaltijd 120mg orlistat (merknaam Xenical), een medicijn dat de opname van vet belemmert. De andere onderzoeksgroep, bestaande uit 114 personen kreeg daarnaast tevens 2 gram l-carnitine per dag. Om de drie maanden werden allerlei metingen gedaan. In beide groepen lieten de resultaten een gestage verbetering zien. In de groep die ook de carnitine gekregen had waren alle cijfers beter dan in de andere groep. Na 12 maanden was het lichaamsgewicht met gemiddeld 11,3kg afgenomen t.o.v. een afname van 9,5kg in de andere groep. Het geglyceerd hemoglobine (HbA1c) , die de ernst van de diabetes aangeeft was gedaald van 8,7% naar 6,5% in de carnitinegroep Lees verder
Het gevaar van ontstoken vetcellen
Te veel vet in het lichaam kan leiden tot een ontstekingsreactie in vetcellen, die diabetes veroorzaakt
Zo stond te lezen in de wetenschapsbijlage van het NRC van zaterdag 19 februari.
Wie te veel vet eet, vult eerst de bestaande vetcellen en maakt er daarna nieuwe bij. Daarbij verandert de functie van het weefsel. De productie van adiponectine daalt bijvoorbeeld terwijl die van ontstekingsbevorderende cytokinen toeneemt.
Minder eten en meer bewegen is volgens de wetenschappers uit het artikel de enige bekende mogelijkheid om deze ontstekingsreactie te verminderen. We zijn in de literatuur gedoken om te kijken of er niet specifieke voedingsstoffen zijn die een gunstig effect hebben op deze stoffen en komen o.a. uit op de omega-3 vetzuren en l-carnitine. Lees verder
Magnesium vermindert insulineresistentie
Als de lichaamscellen niet goed meer reageren op insuline waardoor glucose onvoldoende kan worden omgezet in energie noemt men dit insulineresistentie. De alvleesklier reageert hierop door nog meer insuline te produceren, aangeduid met hyperinsulinemie. Dit werkt overgewicht in de hand en is ook in andere opzichten ongezond. Insulineresistentie kan leiden tot diabetes type 2. De belangrijkste oorzaak is te veel eten, vooral van toegevoegde suikers en andere koolhydraten. Uit enkele onderzoeken blijkt dat extra magnesium insulineresistentie kan verminderen. Lees verder