Praktisch alle adviezen voor gewichtsverlies van regeringswege en voedingscentra zijn terug te voeren op de bewering dat “elke calorie er één is”. Een aangename eenvoudige theorie. “Minder eten en meer bewegen” luidt de eenvoudige boodschap. Consumeer minder calorieën dan je verbrandt en je verliest gewicht. Maar er is een probleem: dit advies klopt niet, althans niet voor mensen op lange termijn. Het aantal obesitasgevallen blijft op historische hoogte, ondanks het voortdurende hameren op de juiste caloriebalans door allerlei instanties. De voedingsindustrie heeft daar met haar “slechts 100 calorieën verpakkingen” handig op ingespeeld. Bovendien heeft de sinds de jaren 1970 gebruikelijke methode om de calorieconsumptie te beperken – met een vetarm dieet- zwaar gefaald. Who says ? Professor Dr. David Ludwig, arts en hoogleraar Kindergeneeskunde en Voedingsleer aan de Harvard University in de U.S.A. Vermageringsdiëten werken niet, zegt hij omdat de uitgangspunten niet kloppen.
Onterechte stigmatisering
Maar al te vaak krijgen mensen te horen dat het hun eigen schuld is dat ze te dik zijn. Overgewicht wordt vaak gezien als een bewijs van karakterloosheid en leidt tot vooroordelen. Kinderen die te dik zijn worden vaak gepest, mishandeld en door leeftijdgenootjes lastig gevallen, soms met (zeer) tragische gevolgen. Volwassenen met overgewicht worden op talloze manieren vernederd, van discriminatie op het werk tot de gruwelijke persiflages op t.v.. Het is dan ook niet verwonderlijk dat ten gevolge van maatschappelijk isolement mensen met dit probleem soms ernstige psychische problemen oplopen, zoals angststoornissen en depressiviteit. Het concept “elke calorie is er één” heeft ook nog eens geleid tot het op de markt brengen van een aantal hoogst merkwaardige producten, de z.g. “light” voedingsmiddelen die meestal meer suiker bevatten dan de oorspronkelijke volvette versies. Prof. Ludwig – en een groeiend aantal wetenschappers- vragen zich af of we nu écht moeten geloven dat voor iemand op dieet een glas cola met 100 calorieën een beter tussendoortje is dan 30 gram noten met bijna 200 calorieën ? Ludwig vindt het daarom tijd voor een nieuwe aanpak, maar welke kant gaan we daarbij op ?
Focus op de vetcel
Zoals eten veel meer is dan calorieën en voedingsstoffen die nodig zijn om te overleven, zijn vetcellen in ons lichaam veel meer dan passieve opslagruimtes voor overtollige calorieën. Vetcellen nemen calorieën alleen op of geven ze vrij als ze hiertoe instructie krijgen van externe signalen- en daarbij speelt insuline een hoofdrol.. Teveel insuline zorgt ervoor dat je aankomt en te weinig dat je afvalt. Ludwig zegt: “Als we obesitas als een storing in de vetcellen beschouwen, komen we tot een compleet nieuw inzicht: teveel eten maakt ons niet dik. Door het dik worden gaan we teveel eten. Anders gezegd: hongergevoel en teveel eten zijn de gevolgen van een verborgen probleem. En een onmiskenbare oorzaak van dit probleem zijn de zwaar bewerkte koolhydraten – in de vorm van brood, ontbijtgranen, crackers, chips, gebak, koekjes, snoep en de suikerhoudende dranken die ons eetpatroon in de tijd van het vetarme dieet overspoelden. Dit soort producten verhogen het insulinepeil enorm en programmeren de vetcellen zo dat ze de calorieën beginnen op te slaan. Prof. Ludwig noemt insuline dan ook de ultieme “fatcell fertilizer”, zeg maar kunstmest dat vetcellen doet groeien. Snelle koolhydraten brengen het metabolisme in de war en zorgen juist voor honger, maar wie vet eet zal zich niet snel overeten, aldus Ludwig. De oplossing is volgens hem een wapenstilstand met onze vetcellen, waarbij ze tot rust worden gemaand en ervan worden overtuigd met de rest van het lichaam samen te werken.
Het Nooit Meer Trekdieet
Om dit voor elkaar te krijgen heeft prof. Ludwig het z.g. “Nooit Meer Trekdieet” ontwikkeld. Daarbij gaat het niet om hoeveel we eten, maar om wat we eten. En het blijkt te werken. In een testgroep waaraan gedurende 4 maanden 237 personen (mannen en vrouwen) deelnamen, werden zeer positieve resultaten gemeld. De proefpersonen voelden zich na de test niet alleen energieker, maar hadden ook minder trek, waren langer verzadigd, voelden zich fitter dan voorheen en vielen in gewicht af.
Ludwig`s basisstrategie verloopt in 3 fasen:
- ( Duur: ongeveer 2 weken) Stop het hongergevoel door te eten als je honger hebt en eet tot je compleet verzadigd bent. Het voedsel dient in die periode te bestaan uit 50% vet, 25% eiwit en 25% complexe koolhydraten.
- ( Duur: 1 maand of langer) Breng je vetcellen tot rust met een dieet dat het insulinepeil en de verbranding verlaagt en de calorieën naar de rest van je lichaam doorstuurt. De maaltijden dienen die maand te bestaan uit 40% vet, 25% eiwit en 35% complexe koolhydraten.
- ( Duur: voor de rest van je leven) Volg een voedingspatroon dat uit 40% vet, 20% eiwit en 40% complexe koolhydraten bestaat. Zorg daarnaast voor aangename lichaamsbeweging, goede slaap en weinig stress om het metabolisme te verhogen.
In zijn boek legt David Ludwig uit hoe zijn dieet gevolgd kan worden en welke vetten gezond zijn. Hij voegt daar zo`n 70 smakelijke recepten bij zodat de lezer van zijn boek niet in het ongewisse wordt gelaten, maar duidelijk richtlijnen krijgt. David Ludwig zegt: “Dikker worden gaat niet om het gebrek aan discipline of motivatie. Vechten tegen de trek is namelijk een gevecht dat je uiteindelijk altijd verliest. Het tellen van calorieën is ook niet de oplossing want een handje noten als tussendoortje heeft een totaal ander effect dan een donut. Kies voor voeding die de hongerige roep van je vetcellen de mond snoert zodat je echte honger kunt onderscheiden van trek”
Kris Verburgh ( De Voedselzandloper) zegt over Altijd Trek ?: “Eindelijk een boek dat allerlei voedseldogma`s doorprikt. Iedereen zou het moeten lezen”. Ik ben het daar van harte mee eens !
Altijd Trek ? Overwin je snaaizucht, hertrain je vetcellen en val voorgoed af – David Ludwig, 2de druk 2017, www.unieboekspectrum.nl
Gerelateerd:
“Light” gewogen en te licht bevonden
Delen.