“Light”, gewogen en te licht bevonden

“Het leven is lichter geworden met light-boter, light-worst, light-cola, light-mineraalwater, light-sigaretten, light-bier en light-kattenvoer. Er is bijna geen merkproduct dat de laatste jaren niet ook als magere variant is verschenen. En de klanten tasten flink toe. Per slot van rekening wekken de “light-producten” de indruk dat men er onbelemmerd van kan genieten en toch slank blijven”, aldus Udo Polmer een kritische Duitse voedingsjournalist in het boek Prost Mahlzeit [Verlag Kiepenheuer & Witsch, Keulen 1994] En dat dit inderdaad zeer misleidende reclame is wordt meer en meer uit diverse hoeken der voedingswetenschap bevestigd.

Boerenbedrog
Volgens Ethan A. Huff, redacteur van het digitale gezondheidsmagazine Natural News, is een van de oorzaken van diabetes overgewicht ten gevolge van de overmatige consumptie van z.g. lightproducten. Het gebruik van dergelijke voedingsmiddelen zorgt er namelijk niet voor dat je afvalt, maar juist in gewicht toeneemt. En of dat nog niet genoeg is blijken de kunstmatige zoetstoffen die in zoetsmakende lightproducten worden verwerkt ook nog eens bedenkelijke effecten op de gezondheid te [kunnen] hebben. Wetenschappers van de University of Texas Health Science Center [U.S.A]. verzamelden gedurende 10 jaar gegevens van 474 deelnemers aan een onderzoek. De participanten die dagelijks twee of meer light frisdrankjes dronken, ondervonden dat hun taille-omvang zes keer zo snel toenam dan bij degenen die gewoon water dronken.
“Deze uitkomsten gecombineerd met informatie uit andere prospectieve studies laten duidelijk zien dat de zo warm aangeprezen lightdranken en kunstmatige zoetstoffen geen gezonde alternatieven zijn”, zegt prof. Helen P. Hazuda, een van de onderzoekers aan het Texas Health Science Center. Ze vervolgt: “Dergelijke producten mogen dan arm aan calorieën zijn, maar rijk aan nadelige gevolgen voor de gezondheid”.
Tijdens de jaarvergadering van The American Diabetes Association [ADA] werd daarom nog eens benadrukt, dat al die “gezonde” dieetdrankjes niets anders zijn dan boerenbedrog. Gezien het feit dat een dagelijkse consumptie leidt tot een toename in tailleomvang van 70% t.o.v. van niet-gebruikers, is de aanduiding “dieetproduct” dus pure misleiding.

Zoetstoffen
Tijdens een test waarbij muizen voedsel aten waaraan aspartaam was toegevoegd steeg het bloedsuikergehalte veel meer dan bij muizen die hetzelfde voedsel kregen zonder de zoetstof. Over het mechanisme dat daarvoor verantwoordelijk is kunt u in de “Licht, lichter, lichtst” paragraaf hieronder lezen.
In 2008 publiceerde het tijdschrift Behavioral Neuroscience soortgelijke uitkomsten bij onderzoek met saccharine een andere zoetstof. Hier betrof het twee groepen ratten waarvan de een gevoed werd met saccharine en een andere groep met dezelfde hoeveelheid gewone suiker.
Wat zit er in uw etenDr. Marie Savard, een arts die voor ABC News werkt, merkt in verband hiermee op:” Uit de toenemende stroom informatie wordt het steeds duidelijker dat kunstmatige zoetstoffen in negatieve zin iets met je hersenstofwisseling doen. Een feit is dat wij ze wel overal in stoppen, maar het de hoogste tijd wordt dat wij ons gaan afvragen wat al die stofjes eigenlijk met ons doen .”
In een studie die in 2010 werd verricht door wetenschappers van The National Institute of Diabetes and Digestive and Kidney Diseases kwam naar voren dat het gebruik van kunstmatige zoetstoffen de hersenen biochemisch gezien in verwarring brengen en ze “niet weten” hoe ze die zoetjes precies moeten verwerken. Je kunt je afvragen wat dit op lange termijn voor gevolgen heeft voor het adequaat functioneren van ons brein. Die vraag is legitiem, want berichten, die overigens maar al te graag worden tegen gesproken door de US Food and Drug Administration en haar Europese tegenhanger, de EFSA, tonen meer en meer aan dat kunstmatige zoetstoffen zoals aspartaam in staat zijn bij langdurig gebruik hersenneuronen te vernietigen. Meldingen van mensen die klagen over chronische hoofdpijnen, beroertes, cardiovasculaire problemen, vroeggeboorten, dementie en kanker worden eveneens in verband gebracht met aspartaamgebruik. En volgens de Francaise Corinne Gouget, auteur van “Wat zit er in uw eten ?”– uitgave Bouillon- 2007, die al meer dan veertien jaar de giftigheid van voedseladditieven en de z.g. E-nummers bestudeert, zit aspartaam in letterlijk honderden [ ! ] producten,van mineraalwater met een smaakje tot kauwgom, van kindermultivitaminen [ !! ] tot yoghurtdrank.

Licht, lichter, lichtst ?
Dat zoetstoffen geen enkel nut hebben als afslankers, werd ook nog eens bevestigd door Stellman en Garfinkel. Zij deden onderzoek bij 80.000 Amerikaanse vrouwen. De groep werd verdeeld in zoetstofgebruikers, de anderen kregen geen zoetstof in hun voeding. Na ongeveer een jaar bleken de “zoete dames” meer in gewicht te zijn toegenomen dan de niet-gebruikers. [ Preventive Medicine 1986 / 15 / pag. 195 ]. Voor voedingswetenschappers is die uitkomst eigenlijk geen verrassing. In de veehouderij is het gebruik van zoetstoffen namelijk reeds lang bekend vanwege zijn eetlustopwekkende werking. De dieren gaan meer en vaker eten, waardoor ze lekker vet en rond worden. Hoe dat precies werkt ? Zo: als onze tong via de smaakzenuw het signaal “zoet” naar de hersenen zendt, dan weet ons brein niet beter dan dat het gewoon om “suiker” gaat.

Suiker komt binnen 5 minuten in ons bloed terecht. Ons lichaam heeft een heleboel ingebouwde mechanismen, en één daarvan geeft als reflex op dat “zoet-signaal” een seintje aan de alvleesklier om insuline te produceren. Die insuline is nodig om te voorkomen dat het bloedsuikergehalte te hoog wordt en de suiker ons lichaam [grote] schade berokkent. Nemen we nu zoetstof tot ons, dan doet de alvleesklier als voorzorgsmaatregel hetzelfde: insuline produceren met de bedoeling de suiker naar de cellen te transporteren. Maar de alvleesklier wordt stevig in de maling genomen, want er komt helemaal geen suiker,maar zoetstof in de bloedbaan. Daar kan de insuline biochemisch gesproken helemaal niets mee met als gevolg dat de insuline werkloos in het bloed rondzwemt.

Maar voordat de insuline uiteenvalt -want je kunt tenslotte niet werkloos blijven ronddobberen-, verwerkt het toch een deel van de reeds in het lichaam aanwezige suiker. Komt er niks extra’s meer bij, dan daalt de bloedsuikerspiegel weer. We krijgen dan een hongergevoel en het lichaam begint om iets te schreeuwen, wat we juist niet wilden: snelle koolhydraten in de vorm van suiker ! De truc om suiker te vervangen voor kunstmatige zoetstoffen met de bedoeling om af te vallen mislukt dus jammerlijk, want door het gebruik van zoetstoffen ontstaat precies het tegendeel van wat we zo graag willen: in plaats van suiker-calorieën te besparen, krijgt men juist trek in meer suikerrijke producten !

Waarom eten we eigenlijk zo graag zoetigheid ? Omdat suiker in staat is onze stemming te verbeteren. Dat heeft te maken met een ander stofje in ons brein: het “gelukshormoon” serotonine, en die serotoninespiegel wordt met behulp van insuline verhoogt. Maar serotonine kan, net als zijn hormonale zusje insuline, niets met zoetstoffen, zodat er toch weer suiker moet worden gegeten om te voorkomen dat we hoofdpijn krijgen of duizelig worden, vermoeid raken of beginnen te trillen.

Maar… dat zeggen de zoetstoffabrikanten er natuurlijk niet bij !

Om af te slanken zit er dus niets anders op dan verstandig te eten, een juiste balans te kiezen tussen koolhydraten en vetten, veel te bewegen en producten met zoetstoffen te vermijden. Want alle verkooppraatjes van de voedingsindustrie ten spijt: lightproducten met de bedoeling aan calorievermindering te doen en daardoor slanker te worden zijn, zoals ik hier uiteengezet heb, gewogen en te licht bevonden !

Gerelateerd: Cola Light verhoogt kans op hartaanval

Delen.

5 gedachten aan ““Light”, gewogen en te licht bevonden”

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.