Lood om oud ijzer?

“Quo Vadis ?- Waarheen gaat gij ?” Wie deze Hollywood-kaskraker uit 1951 heeft gezien [nog altijd verkrijgbaar op dvd als MGM-classic] herinnert zich ongetwijfeld de glansrol van Peter Ustinov als keizer Nero. Hij liet in 64 Rome in brand steken en schoof vervolgens de schuld van die misdaad in de sandalen van de christenen. Waarom ? Nero was zo gek als een deur. Volgens Romeinse geschiedschrijvers leed hij aan grootheidswaanzin en was hij achterdochtig en wreed. Lang na zijn dood hebben wetenschappers zich het hoofd gebroken over de oorzaak van Nero’s buitensporig gedrag. Onderzoekers van nu denken dat zijn hersenen waren aangetast door loodvergiftiging. En lood is een sterk werkend gif dat niet in ons lichaam thuishoort. Toen niet en nu niet.
Ondergang

De Romeinen maakten in het dagelijks leven overvloedig gebruik van lood. Het was een belangrijk onderdeel van hun cosmetica, verf en waterleidingen. Ook de wijn die in Rome gedronken werd stond er bol van, omdat tijdens het bereidingsproces onderdelen daarvan werden bewaard in loden vaten. Dat was om de smaak te bevorderen. Historici vermoeden daarom dat de nogal stevige wijnconsumptie en de daarmee gepaard gaande loodvergiftiging wel eens verantwoordelijk kunnen zijn voor de mannelijke onvruchtbaarheid en mentale afwijkingen die zich in de nadagen van het Imperium bij veel Romeinen voordeden. Misschien hebben die omstandigheden de val van Rome nog een extra zetje gegeven.

Lood maakt dood

Lood vormt nog steeds een bedreiging voor onze gezondheid. De industrie blaast jaarlijks via haar schoorstenen miljoenen tonnen lood de lucht in, die vervolgens neerdaalt op onze landbouwgewassen en waterstromen. Thuis maken we gebruik van bepaalde soorten verf en batterijen waarin lood is verwerkt. In sommige huizen in Nederland zijn de waterleidingsbuizen nog altijd van lood. Onderzoekers hebben aangetoond dat de hoeveelheid lood in het lichaam van een mens verband houdt met een verhoogd risico op hart en vaatziekten, hoge bloeddruk, nierziekten en zelfs psychiatrische afwijkingen. Kinderen vertonen een nog grotere gevoeligheid voor de toxiciteit van lood dan volwassenen. Bij hen werkt lood voornamelijk op de hersenen en het zenuwstelsel. Door het toenemende gebruik van loodvrije brandstof en het vervangen van loodhoudende conservenblikjes voor minder giftig verpakkingsmateriaal is het gemiddelde lichaamsgehalte aan lood wel afgenomen. Tijdens ons leven hoopt lood zich op in onze cellen, voornamelijk de botcellen. En ons lichaam beschikt helaas niet over een natuurlijk mechanisme om zich eventjes van die “loden last” te ontdoen.

Hoge bloeddruk

In cardiologische studies waarbij gekeken wordt naar de risico’s voor hoge bloeddruk, beschouwt men leeftijd altijd als een belangrijke voorspellende factor. Helaas wordt bij die onderzoeken de hoeveelheid lood in het lichaam in het algemeen buiten beschouwing gelaten. Maar volgens de Normative Aging Study van de Harvard School of Public Health, verricht bij mannen van middelbare leeftijd en ouder, bleek dat hoge bloeddruk niet uitsluitend veroorzaakt wordt door het ouder worden. Dit onderzoek gaf juist aan dat de hoeveelheid lood , cadmium en kwik waaraan men tijdens zijn leven is blootgesteld, mede bepalend zijn voor het verhogen van de bloeddruk. Deze zware metalen stapelen zich in het menselijk lichaam op, vergiftigen ons enzymsysteem, veroorzaken een overvloed aan vrije radicalen, en zorgen voor verlies van belangrijke mineralen, zoals bijv. magnesium dat ontspannend werkt op het vaatweefsel.

Menopauze

Zo’n 90% van het lichaamsgehalte aan lood bevindt zich in het botweefsel. Het kan worden gemeten door middel van een speciale Röntgentechniek. Bij gezonde mannen en gezonde vrouwen in de pre-menopauze is de botdichtheid relatief gezien statisch. Botcellen hebben een levensduur van ongeveer 6 jaar. Door de menopauze en hormonale veranderingen, neemt de botdichtheid bij vrouwen echter af. Er vindt dan een zekere demineralisatie van het beenderstelsel plaats. Daardoor worden botcellen poreuzer, en laten het lood dat daar tijdens de levensduur is opgeslagen geleidelijk los. Vervolgens kruipt het de zachte weefsels binnen zoals de binnenwand van de bloedvaten en de nieren. Geen wonder dus dat de bloeddruk van veel vrouwen tijdens de menopauze omhoog vliegt.

Chemische vrienden

Cadmium en kwik zijn chemisch gesproken vrienden van lood. Ze werken graag samen en veroorzaken daardoor problemen in de menselijke fysiologie, die door de reguliere geneeskunde niet altijd worden onderkend. Kwik vormt een andere verraderlijke bedreiging. De belangrijkste organen waar kwik zich ophoopt zijn hersenen en centraal zenuwstelsel,nieren, longen, de hartspier, lever en rode bloedcellen. De symptomen van een permanente blootstelling aan kleine hoeveelheden kwik kunnen, afhankelijk van de persoonlijke ontgiftingscapaciteit van een individu, verschillen. Enkele [zeer algemene] kenmerken zijn: chronische vermoeidheid, buitensporig veel last hebben van kou, tintelingen in de ledematen, trillende handen, veelvuldig plassen, prikkelbaar zijn en neerslachtigheid. In een recent gepubliceerde Italiaanse studie, waarbij biopsies van de hartspier werden genomen van zowel gezonde personen als patiënten met idiopathische cardiomyopathie [hartfalen zonder duidelijke oorzaak],bleken de patiënten met cardiomyopathie 5 x hogere loodwaarden in hun hartcellen te hebben dan de gezonde personen.
De onderzoekers vermoeden dat kwik ook een zeer negatieve invloed heeft op de mitochondriale activiteit, die vervolgens resulteert in een gestoorde pompfunctie en hartfalen.
In een andere studie werd de relatie onderzocht tussen kwikvergiftiging en hartaanvallen. Om de kwikwaarden bij 1833 mannen te meten werden haaranalyses genomen. De uitkomst van dat onderzoek wees uit dat mannen met de hoogste gehaltes aan kwik een 2 x zo groot risico liepen op een hartaanval.

Gestoorde enzymfuncties

Door luchtvervuiling, slechte voeding, roken en giftige dampen staan wij voortdurend bloot aan de schadelijke werking van lood, kwik en cadmium. En die richten, door de vorming van vrije zuurstofradicalen aanzienlijke schade in ons lichaam aan. Lood verstoort diverse stofwisselingsprocessen, met als symptomen hoofdpijn, vermoeidheid, verminderde eetlust, buikpijn en bloedarmoede. Cadmium kan chronische bronchitis veroorzaken en onherstelbare schade toebrengen aan de nieren.

Zware metalen zijn ook een bedreiging voor onze enzymen. Zo is kwik in staat om enzymen te blokkeren die verantwoordelijk zijn voor de juiste verwerking van het belangrijke mineraal mangaan.
Het gevolg is dat het enzym sterft. Om dat verlies te compenseren maakt het lichaam een gelijkwerkend enzym aan, maar dat wordt meteen door de volgende kwikmolecule om zeep geholpen.
Na verloop van tijd is het enzymsysteem verzwakt en functioneert steeds minder, waarbij meer en meer cellen worden uitgeschakeld.

Kwik zorgt er ook voor dat het mineraal selenium inactief wordt. Selenium is noodzakelijk voor de opbouw van glutathion, een krachtige vrije radicalenvanger. Glutathion voorkomt oxidatie en beschermt tegen plaque op de vaatwanden. Hoewel nog niet helemaal bewezen, lijkt kwik de lichaamseigen aanmaak van glutathion sterk af te remmen. Een situatie die ernstige gevolgen kan hebben voor onze gezondheid.
Cardiologen zijn zich in het algemeen niet bewust van de gezondheidsrisico’s door zware metalen.
Orthomoleculair werkende artsen en therapeuten zijn echter van mening dat deze milieuvergiften medeverantwoordelijk zijn voor het ontstaan van chronische ontstekingen en atherosclerose.

Detoxificatie

Hoe kunnen we ervoor zorgen dat ons lichaam niet verzadigd wordt met substanties die daar niet thuis horen ?.Het wereldmilieu als zodanig kunt u in uw eentje niet veranderen. De dagelijkse industriële uitstoot van giftige stoffen is nu eenmaal niet tegen te houden. Maar u kunt er op persoonlijke basis wel naar streven uzelf en uw omgeving schoon te houden. Door zo zuiver mogelijk [biologisch] te eten, niet te roken en andere schadelijke gewoonten zoals overmatig alcoholgebruik achterwege te laten komt u al een stuk verder. Bij een geconstateerde kwikbelasting, voortkomende uit amalgaamvullingen, zal het gebit gesaneerd moeten worden met composietvullingen door een [biologische] tandarts. Interessant is verder, dat naast het gebruik van een goed multivitaminepreparaat en een antioxidantencomplex, de orthomoleculaire voedingsleer een aantal nutriënten biedt die een sterk ontgiftende werking hebben:
1. Vitamine C, helpt de uitscheiding van kwik, cadmium en lood en verhoogt de immuniteit
2. Vitamine E, remt de bijwerkingen van kwikuitscheiding
3. Selenium, voert kwik en cadmium af uit de weefsels
4. Vitamine B1 en germanium cheleren lood uit het lichaam
5. Foliumzuur, verhoogt de uitscheiding van lood
6. Alfa-Liponzuur, bindt zware metalen en ondersteunt glutathion
7. Chlorella bindt zware metalen in de darm en bevordert zo de uitscheiding

Dagelijks gebruik daarvan en voldoende zuiver water drinken gecombineerd met het veelvuldig gebruik van zwavelhoudende voedingsstoffen, zoals knoflook, uien en eieren kunnen helpen om te ontgiften. Quo Vadis ? Waarheen gaat gij ? Dat hangt voor een belangrijk deel van u zelf af. In elk geval kunt u, om gezond te blijven veel doen om te voorkomen dat u het “loodje legt” en uw lichaam verzadigd raakt van zware metalen. Dat deze maatregelen op de lange termijn zeker geen lood om oud ijzer zijn moge blijken uit de aanzwellende stroom wetenschappelijke rapporten over dit onderwerp.

 “Detox with Oral Chelation-Protecting Yourself from Lead, Mercury and Other Environmental Toxins”- David J.Brown, MSc and   Garyy Gordon, MD. – Smart Publications, 2009 U.S.A.